Τεχνικές ελάχιστης χειρουργικής παρέμβασης.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ / ΣΚΟΠΟΣ: Τα παρεκτοπισμένα, ενδαρθρικά κατάγματα της πτέρνας αποτελούν σαφή ένδειξη χειρουργικής θεραπείας. Σκοπός της μελέτης είναι η παρουσίαση των αποτελεσμάτων της χειρουργικής αντιμετώπισης των ενδαρθρικών καταγμάτων της πτέρνας με τεχνικές ελάχιστης χειρουργικής παρέμβασης. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Το υλικό μας αποτελείται από 15 ασθενείς (12 άνδρες), μέσης ηλικίας 54 ετών, με 17 παρεκτοπισμένα, ενδαρθρικά κατάγματα πτέρνας, που υποβλήθηκαν σε χειρουργική σταθεροποίηση ελαχίστης παρέμβασης στο διάστημα 2018 – 2020. Εννέα κατάγματα (8 ασθενείς) υποβλήθηκαν σε διαδερμική ανάταξη και οστεοσύνθεση με ελεύθερες βίδες, ενώ 8 κατάγματα (7 ασθενείς) σε ανοικτή ανάταξη μέσω προσπέλασης “sinus tarsi” (STA) και οστεοσύνθεση με ελεύθερες βίδες ± πλάκα υποστήριξης του έξω τοιχώματος της πτέρνας. Οι δύο ομάδες ήταν απόλυτα συγκρίσιμες ως προς τα δημογραφικά και βασικά χαρακτηριστικά τους. Ο χρονισμός των επεμβάσεων (κατά ενδιάμεση τιμή) ήταν 1.5 ημέρες για την ομάδα της διαδερμικής οστεοσύνθεσης και 4.5 ημέρες για την ομάδα STA. Τρείς ασθενείς στην ομάδα της διαδερμικής οστεοσύνθεσης και 2 ασθενείς στην ομάδα STA παρουσίαζαν συνοδές κακώσεις. Σπογγώδες αλλομόσχευμα, προς υποστήριξη της αναταχθείσας οπισθίας αρθρικής επιφάνειας της πτέρνας χρησιμοποιήθηκε σε 3 περιπτώσεις, μόνο στην ομάδα STA. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Δεν υπήρξαν άμεσες μετεγχειρητικές επιπλοκές του τύπου της επιπολής ή εν τω βάθει λοίμωξης, διάσπασης χειρουργικού τραύματος ή νέκρωσης μαλακών μορίων. Αφαίρεση των ελευθέρων βιδών, λόγω ερεθισμού, έγινε σε 2 περιπτώσεις (μία σε κάθε ομάδα). Η ποιότητα της ανάταξης ήταν σημαντικά καλύτερη στην ομάδα STA (p<0.05). Με ελάχιστη παρακολούθηση ενός έτους, η ενδιάμεση τιμή του AOFAS score, για την μεν ομάδα της διαδερμικής οστεοσύνθεσης ήταν 80.5, για τη δε ομάδα STA 86 (p=0.1). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η χρήση τεχνικών ελάχιστης χειρουργικής παρέμβασης επιτρέπει την πρωϊμότερη και ασφαλέστερη χειρουργική αντιμετώπιση των καταγμάτων της πτέρνας. Η περιορισμένη ανοικτή προσπέλαση (STA) προσφέρει καλύτερο αποτέλεσμα ανάταξης του οπισθίου facet. Και οι δύο τεχνικές επιτυγχάνουν πολύ ικανοποιητικά λειτουργικά αποτελέσματα.

Abstract ID
ΑΑ182

Author