ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ:Τα κατάγματα του περιφερικού τριτημορίου της διάφυσης της κνήμης αποτελούν μία ιδιαίτερα απαιτητική ομάδα καταγμάτων όσον αφορά τον τρόπο αντιμετώπισής τους.Η ασφαλιζόμενη ενδομυελική ήλωση αποτελεί μία εναλλακτική λύση στη θεραπεία αυτών των καταγμάτων.Σκοπός της μελέτης η παρουσίαση της εμπειρίας μας (2015-2019) στην αντιμετώπιση αυτών των καταγμάτων με στατική ασφαλιζόμενη ενδομυελική ήλωση.

ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ:Αντιμετωπίσαμε 20 τέτοιους ασθενείς (15 άνδρες,5 γυναίκες)ηλικίας 21-86 ετών.Το κάταγμα ήταν αποτέλεσμα τροχαίου ατυχήματος με δίκυκλο,αυτοκίνητο.Κατά ΑΟ 14 κατάγματα ήταν τύπου Α,5 τύπου Β,1 τύπου C.Σε 5 ασθενείς το κάταγμα ήταν ανοικτό (τύπου Ι και ΙΙ κατά Gustilo-Anderson).Σε όλους έγινε κλειστή ανάταξη του κατάγματος στο χειρουργείο υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο και ακολούθησε η τοποθέτηση ενδομυελικού ήλου μετά από γλυφανισμό.Η ασφάλιση του ήλου στους 18 ασθενείς έγινε με την τοποθέτηση 2 βιδών περιφερικά και 2 βιδών κεντρικά.Σε 2 ασθενείς τοποθετήθηκε μόνο μία περιφερική βίδα, λόγω τεχνικών δυσκολιών.Η τοποθέτηση των περιφερικών βιδών έγινε με ελεύθερη σκόπευση, ενώ των κεντρικών με τη χρήση σκοπεύτρου.Σε 2 μόνο ασθενείς έγινε οστεοσύνθεση και του σύστοιχου κατάγματος της περόνης.Μετεγχειρητικά στους ασθενείς δεν τοποθετήθηκε πρόσθετη ακινητοποίηση και η κινητοποίηση ξεκίνησε από τη 1η μετεγχειρητική ημέρα,βάδισαν χωρίς φόρτιση για 6 εβδομάδες και ακολουθούσε προοδευτική φόρτιση ανάλογα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:Παρατηρήθηκε πώρωση του κατάγματος σε χρονικό διάστημα 16-18 εβδομάδων.Σε 4 ασθενείς έγινε δυναμοποίηση του ήλου σε διάστημα 3-6 μηνών από την αρχική αντιμετώπιση του κατάγματος.Σε κανένα ασθενή δεν παρουσιάστηκε ψευδάρθρωση ή πώρωση σε πλημμελή θέση.Μια επιπλοκή ήταν η επώδυνη δυσκαμψία της ποδοκνημικής άρθρωσης,με 3 ασθενείς που εμφάνισαν μόνιμη έκπτωση της έκτασης του άκρου ποδός κατά 10°.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:Η στατική ασφαλιζόμενη ενδομυελική ήλωση αποτελεί μία πολύ καλή λύση στην αντιμετώπιση των καταγμάτων του περιφερικού τριτημορίου της διάφυσης της κνήμης.Η δυναμοποίηση του συστήματος στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι απαραίτητη, ενώ και η οστεοσύνθεση του κατάγματος της περόνης,αν και πολλές φορές συνιστάται, φαίνεται να καθυστερεί την εξέλιξη της πώρωσης.

Abstract ID
ΑΑ173

Author