Είναι η περιεγχειρητική χρήση τρανεξαμικού οξέος εξίσου αποτελεσματική σε εσωτερική οστεοσύνθεση με dynamic hip screw και σε ημιολική αρθροπλαστική ισχίου: Μια αναδρομική μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η αποτελεσματικότητα του τρανεξαμικού οξέος (TXA) έχει μελετηθεί σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ημιαρθροπλαστική ισχίου, αλλά σχετικά λίγες μελέτες έχουν επικεντρωθεί στο ρόλο της στην εσωτερική οστεοσύνθεση για διατροχαντήρια κατάγματα του μηριαίου αυχένα (DHS).Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να επανεξετάσει τη χρήση και την αποτελεσματικότητα του TXA σε δύο ομάδες ασθενών με κατάγματα ισχίου που υποβλήθηκαν σε DHS και ημιολική αρθροπλαστική ισχίου. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Συμπεριλάβαμε 205 διαδοχικούς ασθενείς με κατάγματα ισχίου που υποβλήθηκαν σε μια από τις δύο χειρουργικές επεμβάσεις μεταξύ Ιουλίου και Δεκεμβρίου 2020.Τα δημογραφικά στοιχεία, η αιμοσφαιρίνη (Hb) προ- και μετεγχειρητικά εξετάστηκαν και συγκρίθηκαν μεταξύ των ομάδων. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: 82 ασθενείς(55Θ: 27Α )με μέση ηλικία 82,2 έτη(εύρος 47-98 ετών) υποβλήθηκαν σε οστεοσύνθεση DHS και 123 ασθενείς(83Θ: 40Α) με μέση ηλικία 81,4 έτη(εύρος 58-99 ετών)υποβλήθηκαν σε ημιολική αρθροπλαστική ισχίου. Το TXA χρησιμοποιήθηκε στο 56% των περιπτώσεων ημιολικής αρθροπλαστικής και μόνο στο 47,5% των ασθενών με DHS. Το ποσοστό των ασθενών με DHS που έλαβαν τουλάχιστον 1 μονάδα ερυθροκυττάρων ήταν χαμηλότερο στην ομάδα TXA (28%) συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου (32,5%). Η μείωση των ποσοστών μετάγγισης αίματος ήταν πιο σημαντική στην ομάδα ασθενών με ημιολική αρθροπλαστική όπου η χρήση του TXA , μείωσε το ποσοστό μετάγγισης αίματος από 22,2% σε 8,7%. Η μετεγχειρητική πτώση αιμοσφαιρίνης μειώθηκε επίσης τόσο στην ομάδα DHS (26,37 g / dL έναντι 19,56 g / dL) όσο και στην ομάδα ημιολικής αρθροπλαστικής ισχίου (22,29 g / dL Vs 17,85 g / dL) μετά την προφυλακτική χρήση του TXA. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Αν και η περιεγχειρητική χρήση του TXA σε οστεοσυνθέσεις DHS δεν είναι τόσο δημοφιλής όσο στην ημιολική αρθροπλαστική, το TXA μπορεί αποτελεσματικά να μειώσει τις απαιτήσεις πτώσης Hb και μετάγγισης αίματος και στις δύο διαδικασίες. Απαιτούνται ακόμη υψηλής ποιότητας τυχαιοποιημένες μελέτες για περαιτέρω έρευνα καθώς αναγνωρίζουμε ότι η μελέτη μας έχει περιορισμούς τόσο λόγω σχεδιασμού όσο και δείγματος.