Καθυστέρηση στη χειρουργική αντιμετώπιση των καταγμάτων ισχίου λόγω της λήψης αντιπηκτικής αγωγής- Αναδρομική μελέτη 6 ετών

ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Η μελέτη του χρόνου αντιμετώπισης των καταγμάτων ισχίου και πόσο επηρεάζεται από τη λήψη αντιπηκτικών. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Αναδρομική μελέτη ασθενών >65 ετών που υπέστησαν κάταγμα ισχίου χαμηλής ενέργειας και αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά κατά την περίοδο 2014-2019. Έγινε αναζήτηση στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων Τριτοβάθμιου Νοσοκομείου της χώρας σύμφωνα με τους κωδικούς ICD10 S72.0- S72.1, που αντιστοιχούν σε υποκεφαλικό και διατροχαντήριο κάταγμα ισχίου. Καταγράφηκαν ο χρόνος ως τη χειρουργική αποκατάσταση, ο χρόνος νοσηλείας, η λήψη ή μη αντιπηκτικού παράγοντα και το είδος αυτού. Οι ασθενείς διαχωρίστηκαν με βάση την λήψη ή μη αντιπηκτικού προ του κατάγματος και περαιτέρω διαχωρισμός έγινε ανάλογα με το είδος του αντιπηκτικού. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Συνολικά ανευρέθηκαν 894 ασθενείς (25% άντρες, 75% γυναίκες) εκ των οποίων το 45% λάμβαναν κάποιον αντιπηκτικό παράγοντα και το 55% όχι. Για την ομάδα των ασθενών υπό αντιπηκτική αγωγή ανεξαρτήτως είδους ο μέσος χρόνος αναμονής ως το χειρουργείο ήταν 6 (SD 3.1) ημέρες σε σχέση με αυτούς που δεν λάμβαναν αντιπηκτική αγωγή που ήταν 3.8 (SD 3.2) ημέρες. Μεγαλύτερο χρόνο αναμονής κατά σειρά παρουσίασαν η ομάδα που λάμβανε βαρφαρίνη με μέσο χρόνο αναμονής ως το χειρουργείο 6.8 ημέρες (SD 3), κλοπιδογρέλη 6.79 ημέρες (SD 3) και ακετυλοσαλικυλικό οξύ (5.6 ημέρες/ SD 3.2) διαφορές που ήταν στατιστικά σημαντικές (p<0.0001). Μόλις 314 από τους 894 χειρουργήθηκαν σε λιγότερο από 48 ώρες. Οι ασθενείς που δεν λάμβαναν αντιπηκτικά είχαν 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να χειρουργηθούν σε < 48 ώρες σε σχέση με αυτούς που λάμβαναν. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ασθενείς που λάμβαναν αντιπηκτικά είχαν μεγαλύτερο χρόνο αναμονής έως τη χειρουργική αποκατάσταση ανεξάρτητα από το είδος του αντιπηκτικού. Η εφαρμογή ιατρικών πρωτοκόλλων που έχουν θεσπιστεί παγκοσμίως σχετικά με την πρώιμη αντιμετώπιση αυτών των καταγμάτων σε λιγότερο από 48 ώρες είναι απαραίτητη συνθήκη. Προς αυτήν την κατεύθυνση, πρέπει να υπάρχει συνεργασία μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων για τον εξορθολογισμό στη διαχείρηση αυτών των περιστατικών.