Λειομυοσάρκωμα εκτατικής επιφάνειας αγκώνα. Χειρουργική αντιμετώπιση με ευρεία εκτομή και χρήση μυϊκού κρημνού βραχιονοκερκιδικού

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Tα λειομυοσαρκώματα αποτελούν σπάνιους κακοήθεις όγκους μαλακών μορίων. Παρουσιάζεται η περίπτωση ασθενούς με λειομυοσάρκωμα εκτατικής επιφάνειας αγκώνα, που αντιμετωπίστηκε χειρουργικά με ευρεία εκτομή και μεταφορά μυϊκού κρημνού βραχιονοκερκιδικού. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Ασθενής, άρρεν, 67 ετών, παρεπέμφθη προς αντιμετώπιση λόγω δύο μορφωμάτων μαλακών μορίων εκτατικής επιφάνειας αγκώνα – εγγύς αντιβραχίου (ΑΡ), που παρατηρήθηκαν από 3μήνου, χωρίς συστηματική συμπτωματολογία. Απεικονιστικός έλεγχος με Μαγνητική Τομογραφία ύποπτος για κακοήθεια. Νευραγγειακός έλεγχος χωρίς ευρήματα. Ο ασθενής υπεβλήθη σε ανοικτή βιοψία, που κατέδειξε λειομυοσέρκωμα. Μετά την αρνητική για μεταστατική νόσο σταδιοποίηση και κατόπιν Ογκολογικού Συμβουλίου, πραγματοποιήθηκε ευρεία εκτομή των όγκων και αποκατάσταση του προκύπτοντος ιστικού ελλείμματος του εκτατικού μηχανισμού του αγκώνα με μυϊκό κρημνό βραχιονοκερκιδικού. Μετεγχειρητικά ακολουθήθηκε πρωτόκολλο αποκατάστασης με ορθοπαιδική και ογκολογική παρακολούθηση. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τρείς εβδομάδες μετεγχειρητικά και ενώ ο ασθενής ακολουθούσε πρόγραμμα συνεδριών ακτινοθεραπείας, παρατηρήθηκε διάσπαση τραύματος που αντιμετωπίστηκε με χειρουργικό καθαρισμό και τοποθέτηση συσκευής κενού (VAC). Πλήρης επούλωση επήλθε σε 2 εβδομάδες και σταδιακά αποκαταστάθηκε η λειτουργικότητα με πλήρη ενεργητική κάμψη – έκταση αγκώνα. Ένα έτος μετεγχειρητικά, ο ασθενής παρακολουθείται ογκολογικά, δεν παρουσίασε εικόνα τοπικής ή συστηματικής υποτροπής της νόσου, ούτε λειτουργικά ενοχλήματα σχετιζόμενα με την παρέμβαση στην περιοχή του αγκώνα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η χρήση του μυϊκού κρημνού του βραχιονοκερκιδικού αποτελεί λειτουργικά ικανοποιητική επιλογή για την αποκατάσταση ιστικών, μετά από ογκολογική εκτομή, ελλειμμάτων του εκτατικού μηχανισμού του αγκώνα. Εξοικείωση με την τεχνική, το πρωτόκολλο αποκατάστασης και τις πιθανές επιπλοκές απαιτούνται για την επιθυμητή έκβαση.