ΣΥΝΔΥΑΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΧΗΜΕΙΟΕΜΒΟΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΟΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΕΥΜΕΓΕΘΗ ΗΠΑΤΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ

Εισαγωγή: Η θεραπευτική αντιμετώπιση του ηπατοκυτταρικού καρκίνου (HCC) αποτελεί σημαντική πρόκληση, ιδιαίτερα σε προχωρημένα στάδια της νόσου όπου η πρόγνωση είναι δυσμενής και οι θεραπευτικές επιλογές περιορισμένες. Ο χημειοεμβολισμός (TACE) αποτελεί μια ελάχιστα επεμβατική θεραπευτική επιλογή, κυρίως σε ασθενείς χωρίς διήθηση μείζονων αγγειακών δομών. Ο συνδυασμός TACE με ανοσοθεραπεία έχει συζητηθεί σε ορισμένους ασθενείς με εκτεταμένη νόσο ως πιθανή στρατηγική για τη βελτίωση της συνολικής επιβίωσης και της ανταπόκρισης στη θεραπεία.

Σκοπός: Η παρουσίαση κλινικής περίπτωσης ασθενή 53 ετών χωρίς κίρρωση ήπατος με ευμεγέθες ηπατοκυτταρικό καρκινώμα που διηθεί την κάτω κοίλη φλέβα και αντιμετωπίζεται με συνδυαστική θεραπεία TACE και ανοσοθεραπείας.

Περιγραφή περίπτωσης: Ασθενής 53 ετών με ελεύθερο ατομικό ιστορικό προσέρχεται στο τμήμα επειγόντων περιστατικών με δεκατική πυρετική κίνηση από δύο εβδομάδων και αξονική τομογραφία κοιλίας με ευμεγέθη ανομοιογενώς εμπλουτιζόμενη εξεργασία ήπατος διαστάσεων 8,7x10x8 cm στο δεξιό λοβό του ήπατος με παρουσία θρόμβου εντός της συμβολής της κάτω κοίλης φλέβας με τον δεξιό κόλπο, χωρίς απομακρυσμένες μεταστάσεις. Τα επίπεδα της a-FP ήταν φυσιολογικά και η κατευθυνόμενη βιοψία ήπατος επιβεβαίωσε τη διάγνωση του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος (σκίρρος τύπος). Δεδομένου του μεγέθους της βλάβης και της αδυναμίας χειρουργικής εξαίρεσης και της απουσίας κίρρωσης, αποφασίστηκε συνδυαστική θεραπεία με TACE και ανοσοθεραπεία (atezolizumab + bevacizumab). Η ασθενής υπεβλήθη σε τρεις συνεδρίες TACE με doxorubicin-εμποτισμένα σωματίδια σε διάστημα 6 μηνών. Παράλληλα, λαμβάνει ανοσοθεραπεία με atezolizumab-bevacizumab κάθε 3 εβδομάδες. Μετά από ένα έτος, η απεικονιστική αξιολόγηση έδειξε σημαντική μείωση του μεγέθους του όγκου και σταθεροποίηση της νόσου και η ασθενής έκτοτε βρίσκεται σε στενή ιατρική παρακολούθηση, συνεχίζοντας να λαμβάνει ανοσοθεραπευτικό σχήμα (παρακολούθηση 30 μηνών).

Συμπέρασμα: Η συνδυαστική θεραπεία χημειοεμβολισμού και ανοσοθεραπείας μπορεί να προσφέρει σημαντικά οφέλη σε επιλεγμένους ασθενείς με ΗΚΚ και εκτεταμένη νόσο. Η εφαρμογή TACE σε ασθενείς εκτός των κριτηρίων BCLC απαιτεί προσεκτική αξιολόγηση από διεπιστημονική ομάδα, λαμβάνοντας υπόψη την ηπατική λειτουργία, την έκταση και τη θέση του όγκου, καθώς και τη γενική κατάσταση του ασθενούς.