Παράταση του χρόνου έναρξης σχηματισμού θρόμβου με τη Θρομβοελαστογραφία σε κιρρωτικούς ασθενείς με βακτηριακή λοίμωξη

Εισαγωγή Οι βακτηριακές λοιμώξεις στην κίρρωση του ήπατος (ΚΗ) έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας και ανεπιθύμητες επιπλοκές. Ωστόσο, οι υποκείμενες διαταραχές της ισορροπίας της αιμόστασης σε ασθενείς με ΚΗ και βακτηριακές λοιμώξεις παραμένουν υπό διερεύνηση. Η Θρομβοελαστογραφία (TEG) θεωρείται ιξωδοελαστική μέθοδος που αξιολογεί σφαιρικά την παραγωγή, την σταθερότητα και την λύση του θρόμβου.

Σκοπός της μελέτης ήταν αφενός να προσδιορισθεί ποιοι παράγοντες του TEG συσχετίζονται με την παρουσία βακτηριακής λοίμωξης στην ΚΗ αφετέρου να μετρηθεί η συσχέτιση των τιμών του TEG με τις συμβατικές δοκιμασίες της αιμόστασης.

Μέθοδοι Κατά την ένταξη στην μελέτη, καταγράφηκαν τα δημογραφικά στοιχεία, τα χαρακτηριστικά της ηπατικής νόσου, οι συμβατικές δοκιμασίες πήξης και οι μεταβλητές του TEG. Πιο συγκεκριμένα, μετρήθηκαν οι παράμετροι R (reaction time), που αντιπροσωπεύει το χρόνο που απαιτείται για την έναρξη παραγωγής του θρόμβου, οι K και a-angle που αντιπροσωπεύουν την κινητική παραγωγής του θρόμβου, η MA (maximal amplitude), που αντιπροσωπεύει την σταθερότητα του θρόμβου και η Ly30 (λύση του θρόμβου σε 30 λεπτά). Τα παραπάνω μετρήθηκαν με την προσθήκη κιτρικού άλατος και καολίνης (CK) καθώς και την προσθήκη ηπαρινάσης για την αναστολή ενδογενών ή εξωγενών ηπαρινοειδών (CKH).

Αποτελέσματα Συμπεριελήφθησαν 58 ασθενείς [διάμεση ηλικία 64 έτη (ενδοτερτημοριακό εύρος-IQR 52,75-72,5), άνδρες (72,4%), MELD score 16 (12,75-20,25)], κατά το χρονικό διάστημα 01.01.24-31.12.24. Το 79,3% (Ν=46) παρουσίαζαν λοίμωξη. Από την σύγκριση των ασθενών με και χωρίς λοίμωξη διαπιστώθηκε ότι δύο παράμετροι του TEG, οι RCK και RCKH ήταν αυξημένες σε ασθενείς με λοίμωξη έναντι αυτών χωρίς λοίμωξη [6,7 (5,775-8,2) έναντι 5,1 (3,975-6,2) min, p=0,003 και 6,7 (5,775-8,2) έναντι 5,2 (3,950-5,65) min, p=0,002, αντίστοιχα], ενώ οι υπόλοιπες παράμετροι δεν είχαν στατιστικά σημαντική διαφορά. Πιο συγκεκριμένα, στη μονοπαραγοντική ανάλυση, το RCK και το RCKH συσχετίστηκαν σημαντικά με την παρουσία λοίμωξης [OR 1,843 (95%CI: 1,176-2,889), p=0,008 και OR 1,932 (95%CI:1,209-3,087), p=0,006], αντίστοιχα. Από τις παραμέτρους που ελέγχθηκαν, η CRP παρουσίασε στατιστικά σημαντική συσχέτιση (OR 1,070 95% CI:1,005-1,139, p=0,035) με την παρουσία λοίμωξης, ενώ η ηλικία, το φύλο και το MELD score δεν συσχετίστηκαν. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση, η RCK και η RCKH κάθε μια χωριστά, μετά από προσαρμογή ως προς την ηλικία, το φύλο και την CRP διαπιστώθηκαν ως ανεξάρτητοι παράγοντες της παρουσίας λοίμωξης [OR 1,671 (95% CI:1,024-2,727), p=0,04 και OR 1,685 (95%CI:1,014-2,799), p=0,044], αντίστοιχα.

Στην διερεύνηση της συσχέτισης των τιμών του TEG με τις συμβατικές δοκιμασίες της αιμόστασης, μεγαλύτερους δείκτες συσχέτισης παρουσίασαν η RCK και η RCKH με το APTT (r=0,435, p=0.001 και r=0,507, p<0.001) αντίστοιχα, και η ΜΑ με τα αιμοπετάλια (r=0,548), το ΙΝR (r=-0,543) και το ινωδογόνο (r=0,673), (p<0.001, για όλα).

Συμπεράσματα Οι παράμετροι του TEG, RCK και RCKH είναι σημαντικά αυξημένοι στους κιρρωτικούς ασθενείς με λοίμωξη έναντι αυτών χωρίς λοίμωξη, υποδηλώνοντας την καθυστέρηση στην έναρξη της δημιουργίας του θρόμβου. Οι παράμετροι του TEG που δείχνουν την ισχυρότερη συσχέτιση με τις συμβατικές μεθόδους της πήξης είναι οι RCK, RCKH και το ΜΑ.