ΧΡΟΝΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Ε ΣΕ ΑΝΟΣΟΚΑΤΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΑΠΟ ΡΙΤΟΥΞΙΜΑΜΠΗ: ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Εισαγωγή: Η λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Ε (HEV) αποτελεί συχνή αιτία οξείας ιογενούς ηπατίτιδας. Οι ανοσοκατασταλμένοι ασθενείς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο χρόνιας ή ανθεκτικής στη θεραπεία ηπατίτιδας Ε, ιδιαίτερα εκείνοι που λαμβάνουν θεραπευτικά σχήματα με αντι-CD20 παράγοντες.

Σκοπός: Σκοπός της μελέτης είναι να αναδείξει τον ρόλου της ανοσοκαταστολής από θεραπείες με αντι-CD20 παράγοντες στη λοίμωξη από HEV, καθώς και τις προκλήσεις στη θεραπεία και την κάθαρση του ιού σε αυτούς τους ασθενείς.

Μέθοδοι: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και συμπεριλήφθηκαν μελέτες περιστατικών, σειρών περιστατικών και ανασκοπήσεις, που περιλάμβαναν ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς υπό θεραπεία με ριτουξιμάμπη, λόγω αιματολογικού ή ρευματικού νοσήματος, οι οποίοι νόσησαν από τον ιό της ηπατίτιδας Ε.

Αποτελέσματα: Συνολικά, στη βιβλιογραφία μελετήθηκαν 27 ασθενείς με αιματολογικές διαταραχές, 9 με ρευματικά νοσήματα, καθώς και 10 λήπτες νεφρικού μοσχεύματος υπό αγωγή με ριτουξιμάμπη και λοίμωξη από HEV (Πίνακας 2). Δεκαπέντε ασθενείς (32,6%) παρουσίασαν οξεία λοίμωξη από HEV, ενώ σε 31 (67,4%) παρατηρήθηκε εξέλιξη σε χρόνια ηπατίτιδα Ε. Όλοι οι ασθενείς με οξεία λοίμωξη (n=15) έλαβαν θεραπεία. Έντεκα υποβλήθηκαν σε αγωγή με ριμπαβιρίνη και πέτυχαν ιολογική ανταπόκριση (SVR), ενώ σε τέσσερις τροποποιήθηκε μόνο η θεραπεία με ριτουξιμάμπη (δύο πέτυχαν SVR και δύο παρουσίασαν κλινική βελτίωση). Από τους 31 ασθενείς με χρόνια λοίμωξη από HEV, μόνο 2 δεν έλαβαν αντιική θεραπεία· εκ των οποίων ο ένας πέτυχε SVR έπειτα από οκτάμηνη παρακολούθηση και διακοπή της αγωγής με ριτουξιμάμπη. Μόνο 13 από τους 29 ασθενείς με χρόνια HEV λοίμωξη ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία με ριμπαβιρίνη, ενώ 13 δεν πέτυχαν SVR και τρεις εμφάνισαν υποτροπή μετά από αρχική εκκαθάριση του ιού με ριμπαβιρίνη. Η διάγνωση και η παρακολούθηση βασίστηκαν κυρίως σε μοριακές τεχνικές και σπανιότερα σε κλινική βελτίωση και μόνο (Πίνακας 2).

Συμπεράσματα: Συμπερασματικά, η έγκαιρη διάγνωση της λοίμωξης από HEV εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση, ιδιαίτερα σε ασθενείς υπό ανοσοκαταστολή, η οποία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την εξέλιξη σε χρόνια μορφή και για δυσμενή έκβαση. Τα θεραπευτικά σχήματα που περιλαμβάνουν ριτουξιμάμπη ενδέχεται να σχετίζονται με αυξημένο μακροπρόθεσμο κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιας ηπατίτιδας Ε, η οποία μπορεί να είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί, ακόμη και μετά τη διακοπή της ριτουξιμάμπης.