ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΒΙΟΔΕΙΚΤΩΝ ΟΡΟΥ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΗΠΑΤΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ (ΗΚΚ). ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΜΙΑΣ ΗΠΑΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Επιτακτική παραμένει η ανάγκη ανεύρεσης βιοδεικτών ορού ασθενών με προχωρημένο ΗΚΚ κατά την έναρξη της συστηματικής θεραπείας με atezolizumab/bevacizumab που θα συσχετιστούν με την ανταπόκριση σε αυτή. Πρωταρχικής σημασίας λοιπόν είναι να καθοριστεί το υποσύνολο των ασθενών στο οποίο θα έχουν την μεγαλύτερη προγνωστική αξία.

ΣΚΟΠΟΣ: Αξιολόγηση των βιοδεικτών ορού κατά την έναρξη της θεραπείας σε κιρρωτικούς ασθενείς με ΗΚΚ (προχωρημένου/BCLC-C ή ενδιαμέσου/BCLC-B σταδίου) υποψήφιους για συστηματική θεραπεία.

ΜΕΘΟΔΟΙ: 69 κιρρωτικοί ασθενείς με ιστολογικά επιβεβαιωμένο, ανεγχείρητο και προχωρημένο ΗΚΚ ( 55 άνδρες, 55 CPT A/13 CPT B/1 CPT C, 29 ALBI-I/36

ALBI-II/4 ALBI-III, 19 με κιρσούς οισοφάγου, 42 BCLC-C/27 BCLC B) 32 ιογενούς (ΙΑ) και 37 μη-ιογενούς αιτιολογίας (ΜΙΑ) εκτιμήθηκαν για τα επίπεδα AFP και PIVKA-II πριν την έναρξη αγωγής με atezolizumab/bevacizumab.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: 36/69 (52%) ασθενείς είχαν AFP>100 ng/ml ενώ 43/69 (62%) PIVKA-II>1000 mAU/mL. 66% εκείνων με AFP>100 είχαν ΙΑ νόσου ενώ ΙΑ (52%) ή ΜΙΑ (48%) παρατηρήθηκε εξίσου σε ασθενείς με PIVKA-II>1000. Η πλειονότητα εκείνων με AFP≤100 (85.5%) ή PIVKA-II ≤1000 (83%) παρουσίαζαν ηπατική νόσο ΜΙΑ. 67% εκείνων με AFP≤100 και PIVKA-II ≤1000, είχαν ΜΙΑ ενώ 60% με AFP>100 και PIVKA-II>1000 είχαν ΙΑ. Από εκείνους με PIVKA-II>1000 αλλά AFP≤100, 70% είχαν ΜΙΑ και μόνο 30% ΙΑ. Από τους 25 ασθενείς με τεκμηριωμένη MASH αιτιολογία ηπατικής νόσου το 64% είχαν AFP<100 ενώ αντιθέτως από τους 32 με ΙΑ νόσου το 69% είχαν AFP>100 ng/ml.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Πάνω από το 80% των κιρρωτικών ασθενών με ΗΚΚ και ΜΙΑ νόσου παρουσιάζει σχετικώς χαμηλά baseline επίπεδα βιοδεικτών ορού. Χαρακτηριστική είναι η ανεύρεση χαμηλών τιμών της AFP σε ασθενείς με MASH αιτιολογίας ΗΚΚ και αλλαγές στις τιμές της κατά τη διάρκεια της συστηματικής θεραπείας πιθανά δε θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την πρόβλεψη της ανταπόκρισης ή μη σε αυτή. Αντιθέτως, κάτι τέτοιο ίσως αποτελέσει επιλογή σε ασθενείς με ΙΑ ΗΚΚ καθώς αντιπροσωπεύουν την πλειονότητα εκείνων με AFP>100 ng/ml αλλά και εκείνων με αυξημένους και τους δυο βιοδείκτες. Τέλος, μεμονωμένα υψηλά επίπεδα PIVKA-II>1000 mAU/mL χαρακτηρίζουν κυρίως κιρρωτικούς ασθενείς με ΗΚΚ και ΜΙΑ (70%).