Προγνωστική σημασία των επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών στον ορό σε νοσηλευόμενους ασθενείς με κίρρωση του ήπατος.

Εισαγωγή: Το σύνδρομο μη θυρεοειδικής νόσου (NTIS) είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από αλλαγές των παραμέτρων της θυρεοειδικής λειτουργίας σε άτομα με φυσιολογικό άξονα υποθαλάμου – υπόφυσης – θυρεοειδούς, τα οποία αντιμετωπίζουν σοβαρή ασθένεια ή στρες.

Σκοπός: Η παρούσα μελέτη στοχεύει στην αξιολόγηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς σε κιρρωτικούς ασθενείς που χρήζουν νοσηλείας και στην εκτίμηση της προγνωστική της σημασίας.

Μέθοδοι: Στη παρούσα προοπτική μελέτη παρατήρησης συμπεριελήφθησαν 34 ασθενείς [Α/Θ: 25/9, μέση ηλικία 62 έτη (IQR: 54-70)] με κίρρωση του ήπατος [ηπατική νόσος που σχετίζεται με το αλκοόλ (ALD): 22, ιογενής: 4, ALD + ιογενής: 3, στεατοηπατίτιδα: 1, άγνωστη αιτιολογία: 4] που χρειάστηκαν νοσηλεία. Δέκα ασθενείς διαγνώστηκαν με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (ΗΚΚ) κατά την εισαγωγή τους στη μελέτη. Τα φυσιολογικά όρια για τις ορμόνες του θυρεοειδούς στο εργαστήριό μας ήταν τα ακόλουθα: T3: 0,8-2 ng/ml, fT3: 3,1-6,8 pmol/L, T4: 5,1-14,1 μg/dl, fT4: 0,8-2 ng/dl, και TSH: 0,27-4,2 mIU/L.

Αποτελέσματα: Κατά την έναρξη της μελέτης, η μέση τιμή των επιπέδων Τ3 των κιρρωτικών ασθενών που εισήχθησαν για νοσηλεία ήταν κάτω από το φυσιολογικό εύρος, Τ3 = 0,76 ng/ml (IQR: 0,68-0,91). Η μέση τιμή των υπόλοιπων θυρεοειδικών ορμονών ήταν εντός του φυσιολογικού εύρους, fT3 = 3,62 pmol/L (IQR: 3,09-4,21), T4 = 7,87 μg/dl (IQR: 6,65-9,5), fT4 = 1,3 ng /dl (IQR: 1,15-1,45) και TSH = 1,74 mIU/L (IQR: 1,04-4,21). Τα επίπεδα Τ3 συσχετίστηκαν αντιστρόφως με το MELD σκορ (r = -0,345; p = 0,048) και με το σκορ CLIF-C για την αξιολόγηση της οξείας επί χρονίας ηπατικής ανεπάρκειας (ACLF) (r = -0,395, p = 0,025). Η fT3 συσχετίστηκε επίσης αντιστρόφως με το MELD σκορ (r = -0,345, p = 0,049). Μια ισχυρότερη αντίστροφη συσχέτιση παρουσιάστηκε μεταξύ των επιπέδων T4 και των σκορ MELD (r = -0,603, p < 0,001), MELD-Na (r = 0,-655, p < 0,001) και CLIF-C ACLF (-0,424, p = 0,016). Η TSH συσχετίστηκε θετικά με το Child-Pugh σκορ (r = 0,434, p = 0,012). Οι ασθενείς με HKK εμφάνισαν υψηλότερα επίπεδα Τ4 [9,09 (IQR = 7,4-11,03) έναντι 7,56 (IQR: 6,44-8,79). p = 0,013] και χαμηλότερα επίπεδα TSH [1,07 (IQR: 0,74-0,75) έναντι 2,79 (IQR: 1,44-4,93). p = 0,009]. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας, έξι ασθενείς υπέκυψαν ενώ άλλοι επτά απεβίωσαν μέσα στον πρώτο μήνα μετά την έξοδό τους. Μεταξύ των ασθενών που δεν είχαν HKK οι ασθενείς που απεβίωσαν παρουσίασαν χαμηλότερα επίπεδα Τ4 έναντι αυτών που επέζησαν [6,44 (IQR: 5,24-7,59) έναντι 8,06 (IQR: 6,85-8,92) p = 0,044].

Συμπεράσματα: Οι κιρρωτικοί ασθενείς που χρήζουν νοσηλείας παρουσιάζουν μη φυσιολογικές παραμέτρους της θυρεοειδικής λειτουργίας, οι οποίες γίνονται πιο έντονες με την επιδείνωση της νόσου. Τα επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών κατά την εισαγωγή των ασθενών στο νοσοκομείο πιθανόν έχουν προγνωστική σημασία.