ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΟΥ ΙΚΤΕΡΟΥ ΛΟΓΩ ΕΞΩΓΕΝΟΥΣ ΠΙΕΣΗΣ ΤΟΥ ΧΟΛΗΔΟΧΟΥ ΠΟΡΟΥ ΑΠΟ ΑΝΕΥΡΥΣΜΑ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΣ

Σκοπός

Τα ανευρύσματα ηπατικής αρτηρίας (ΑΗΑ) είναι σπάνια και αντιπροσωπεύουν το 14-20% όλων των ανευρυσμάτων της σπλαχνικής κυκλοφορίας. Ο σχετιζόμενος με ΑΗΑ αποφρακτικός ίκτερος παρουσιάζεται λόγω εξωτερικής πίεσης του χοληδόχου πόρου ή ρήξης του ανευρύσματος στο χοληφόρο δέντρο με απόφραξη του αυλού από θρόμβους αίματος. Κοιλιακό τραύμα, λοίμωξη, φλεγμονή και αθηροσκλήρωση είναι οι πιο συχνοί προδιαθεσικοί παράγοντες. Παρουσιάζουμε μια περίπτωση ΑΗΑ που παρουσιάστηκε με αποφρακτικό ίκτερο.^1-4

Περιγραφή Περιστατικού

Αναφέρουμε την περίπτωση ενός ασθενούς 71 ετών με ιστορικό ΑΥ, ΚΥΠ και σπληνεκτομής λόγω ρήξης σπληνός σε τροχαίο ατύχημα προ 13 ετών, ο οποίος προσήλθε με κοιλιακό άλγος από 15ημέρου και ίκτερο από 8ημέρου. Κατά τη φυσική εξέταση ο ασθενής ήταν αιμοδυναμικά σταθερός χωρίς κοιλιακή ευαισθησία με ακουστό φύσημα ΔΕ υποχοδνρίου, ενώ από τον εργαστηριακό έλεγχο αναδείχθηκε διαταραχή της ηπατικής βιοχημείας με αύξηση χολοστατικών ενζύμων (TBL: 8,99 mg/dl, DBL: 5,72 mg/dl, AST: 138 U/l, ALT: 329 U/l, γ-GT: 150 U/l, ALP: 310 U/l) χωρίς πτώση αιματοκρίτη ή δείκτες φλεγμονής. Από τη διενέργεια U/S άνω κοιλίας ανεδείχθησαν διατάσεις ενδο-/εξω-ηπατικών χοληφόρων χωρίς λιθιασικό περιεχόμενο και αγγειακό ανεύρυσμα κάτωθεν του ηπατικού χείλους. Άμεσα διενεργήθηκε CT αγγειογραφία σπλαχνικών αγγείων (Εικόνα Α) με ανάδειξη ανευρύσματος (3,4cm) ηπατικής αρτηρίας χωρίς στοιχεία ρήξης, με άσκηση εξωτερικής πίεσης επί του χοληδόχου πόρου. Κατόπιν ο ασθενής υπεβλήθη σε αγγειογραφικό εμβολισμό (με coils) του ανευρύσματος της ηπατικής αρτηρίας (Εικόνα Β), ενώ πραγματοποιήθηκε απεικονιστικός έλεγχος του χοληφόρου δένδρου με MRCP και διενέργεια ERCP με τοποθέτηση μεταλλικής πλήρως καλυμένης ενδοπρόθεσης στο χοληδόχο πόρο. Ο ασθενής εμφάνισε ομαλή μετεπεμβατική πορεία και ανεπίπλεκτη νοσηλεία και κατά το follow-up παρέμεινε ασυμπτωματικός με σταδιακή αποδρομή του ικτέρου.

Συμπεράσματα

Αν και πολύ σπάνιο, το ανεύρυσμα ηπατικής αρτηρίας θα πρέπει να περιλαμβάνεται στη διαφορική διάγνωση του αποφρακτικού ικτέρου. Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία μέθοδος θεραπείας που να θεωρείται ως η καλύτερη επιλογή για όλους τους ασθενείς με ΑΗΑ. Οι περισσότεροι κλινικοί γιατροί συμφωνούν ότι η διαχείριση του ΑΗA είναι εξαιρετικά δύσκολη και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (εντοπισμός και μέγεθος του ανευρύσματος, παρουσία παράπλευρης κυκλοφορίας στο ήπαρ, τοπική φλεγμονή, ρήξη).