ΟΞΕΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ ΜΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΟΞΕΙΑΣ ΝΕΦΡΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ.N. WEIL. ΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ

Εισαγωγή: Η νόσος του Weil(ικτερική λεπτοσπείρωση) αποτελεί τη σοβαρότερη μορφή προσβολής Leptospira interrogans. H νόσος χαρακτηρίζεται από διαταραχές της ηπατικής -νεφρικής λειτουργίας, πτώση επιπέδου συνειδήσεως, αιμορραγική διάθεση και υπόταση.

Σκοπός: Σκοπός της εργασίας μας είναι να παρουσιάσουμε την περίπτωση ασθενούς με λεπτοσπείρωση που εκδηλώθηκε με οξεία ηπατίτιδα και οξεία νεφρική βλάβη.

Μέθοδοι-Παρουσίαση Περιστατικού: Πρόκειται για γυναίκα 52 ετών που διεκομίσθη με αναφερόμενο εμπύρετο από 5νθημέρου(40C), ανώδυνο ίκτερο, καταβολή δυνάμεων, ανορεξία. Από το ατομικό ιστορικό δεν μας ανέφερε τίποτα παθολογικό. Από την κλινική εξέταση διαπιστώθηκε: ΑΠ=120/85mmHg, σφύξεις=77/ min, θερμοκρασία=37,7C, SO=99%(ρινικό οξυγόνο), ΗΓΚ= S1-S2 ρυθμικοί ευκρινείς, αναπνευστικό ψιθύρισμα κφ χωρίς πρόσθετους ήχους, κοιλιά μαλακή/ανώδυνη/ ευπίεστη, εντερικοί ήχοι κφ και η νευρολογική εκτίμηση ήταν GCS=15/15.Επισκοπικά: χροιά δέρματος και επιπεφυκότων ικτερική. Από τον εργαστηριακό έλεγχο διαπιστώθηκε: WBC=20.000(Πολυμορφοπύρηνα=90,5%), CRP=239=mg/dl, Ινωδογόνο=78, D-Dimers=2,78, CPK=933 IU/L, Φερριτίνη=877,90, Ουρία=239mg/dl, Kρεατινίνη=7,1mg/dl, SGOT=48 IU/L, SGPT=85 IU/L, Hs Τροπονίνη Ι=74,3, Χολερυθρίνη ολική=23,5 mg/dl/άμεση=19,7mg/dl. Στον υπέρηχο άνω κοιλίας διαπιστώθηκε λιπώδης διήθηση ήπατος, δύο αιμαγγειώματα 2,7 και 2,9 εκ., χοληδόχος κύστη με τοιχωματικό πολύποδα 6 χιλ., λοιπά κφ. H C/T άνω/κάτω κοιλίας και θώρακα ήταν αρνητικές για οξεία παθολογία. Η ασθενής εισήχθη στην κλινική και ετέθη σε ενυδάτωση και αντιμικροβιακή αγωγή με κεφτριαξόνη, οξυγονοθεραπεία με μάσκα 35%, υδροκορτιζόνη σε δόση σήψης ενώ εστάλησαν καλλιέργειες αίματος, δείγματα αίματος για ιολογικό έλεγχο και νεοπλασματικούς δείκτες, δείγμα αίματος- ούρων στο Ινστιτούτο Pasteur για ανίχνευση πιθανής λεπτοσπείρωσης, ρικετσιών , λεισμανίασης, βρουκέλλας, τοξοπλάσματος και του ιού του Δυτικού Νείλου. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν IgM αντισώματα(>1000U/ml) για Leptospira interrogans. Τις επόμενες ημέρες η ασθενής εμφάνισε επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας(ανουρία)-πτώση επιπέδου συνείδηση(αντίδραση μόνο σε επώδυνα ερεθίσματα). Η ασθενής υπεβλήθη σε δεκατρείς (13) συνολικά αιμοκαθάρσεις, μεταγγίσεις αιμοπεταλίων(θρομβοπενία) και συμπυκνωμένων ερυθρών. Με την αποκατάσταση της νεφρικής λειτουργίας και θρομβοπενίας επί διημέρου παρουσίασε το χαρακτηριστικό εξάνθημα της νόσου και ουλορραγίες που υφέθηκαν αφ’ εαυτού. Έγινε C/T εγκεφάλου όπου δεν ανευρέθη κάτι οξύ, ηλεκτροφόρηση λευκωμάτων και έλεγχος για ανοσοσφαιρίνες. Πραγματοποιήθηκε και οστεομυελική βιοψία.

Αποτελέσματα: Η ασθενής σταδιακά βελτιώθηκε κλινικά και εργαστηριακά. Παρέμεινε απύρετη και αιμοδυναμικά σταθερή και έλαβε εξιτήριο.

Συμπεράσματα: Η λεπτοσπείρωση(νόσος του Weil) έχει στην ηλικία > 30 ετών θνητότητα 5% και αυξάνεται στο 40% σε ασθενείς ηλικίας >60 ετών. Η θεραπεία εκλογής είναι πολλά αντιμικροβιακά σχήματα όπως πενικιλλίνη/κεφτριαξόνη/τετρακυκλινες για την αντιμετώπιση της νόσου.