ΗΠΑΤΙΚΑ ΑΠΟΣΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΑ ΣΕ ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ AEROMONAS CAVIAE. ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΠΑΝΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Εισαγωγή: Τα είδη Aeromonas ανήκουν στα Gram αρνητικά βακτήρια και είναι ικανά να προκαλέσουν σοβαρές λοιμώξεις τόσο σε ανοσοεπαρκείς, όσο και σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς. Τα τέσσερα συχνότερα παθογόνα είδη που προσβάλλουν τον άνθρωπο είναι: Aeromonas caviae (37,26%), Aeromonas dhakensis (23,49%), Aeromonas veronii (21,54%) και Aeromonas hydrophila (13,07%). Οι κύριες κλινικές εκδηλώσεις αφορούν το γαστρεντερικό, τις λοιμώξεις πληγών και μαλακών μορίων, καθώς και τη βακτηριαιμία. Αποστήματα ήπατος εμφανίζονται πολύ σπανιότερα.

Μέθοδος: Πρόκειται παρουσίαση μεμονωμένου περιστατικού (case report), σπάνιας εκδήλωσης λοίμωξης από Aeromonas caviae.

Σκοπός: Παρουσίαση περιστατικού βακτηριαιμίας και ηπατικών αποστημάτων από Aeromonas caviae σε ανοσοεπαρκή ασθενή που νοσηλεύτηκε στη Παθολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού.

Περιγραφή περιστατικού: Θήλυ 75 ετών, με ατομικό αναμνηστικό νεοπλασίας παγκρέατος (χειρουργηθείσα προ 8 έτη) που πλέον θεωρείται ελεύθερη νόσου, πρωτοπαθές νεόπλασμα πνεύμονα (μερική λοβεκτομή προ 4 έτη) που επίσης θεωρείταιελεύθερη νόσου, υποθυρεοειδισμό και αρτηριακή υπέρταση εισήχθη λόγω διαρροϊκών κενώσεων, εμέτων και εμπύρετο με ρίγος από 24ώρου.

Εκ της κλινικής εξετάσεως ήταν αιμοδυναμικά σταθερή, απύρετη με κοιλιά μαλακή, αλλά με ήπια ευαισθησία στην εν τω βάθει ψηλάφηση, ιδίως πέριξ του ομφαλού. Εντερικοί ήχοι παρόντες. Εκ του εργαστηριακού ελέγχου σημειώνεται λευκοκυττάρωση και υψηλοί δείκτες φλεγμονής (αξιοσημέιωτη η ιδιαίτερα υψηλή τιμή προκαλσιτονίνης). Μετά τη λήψη καλλιεργειών βιολογικών υγρών η ασθενής τέθηκε αρχικά σε σιπροφλοξασίνη και μετρονιδαζόλη, ενώ στη συνέχεια λόγω κλινικής επιδείνωσης η αγωγή τροποποιήθηκε σε πιπερακιλλίνη/ταζοβακτάμη. Από την καλλιέργεια αίματος απομονώθηκε Aeromonas caviae ευαίσθητη στην κοτριμοξαζόλη και έτσι τροποποιήθηκε ανάλογα η αντιμικροβιακή αγωγή. Το υπερηχογράφημα κοιλίας ανέδειξε ασαφών ορίων υπόηχη περιοχή (5εκ) στο τμήμα VII του ήπατος και στη συνέχεια διενεργήθηκε αξονική τομογραφία κοιλίας, όπου ανέδειξε ασαφών ορίων υπόπυκνη αλλοίωση ήπατος (4,1Χ3,5εκ) στο δεξιό λοβό (τμήματα VII-VIIΙ), με έντονη σκιαγραφική ενίσχυση του τοιχώματος και μικρές υπόπυκνες περιοχές κεντρικά και παρόμοια αλλοίωση επί τα εκτός της ως άνω βλάβης δεξιά υποδιαφραγματικά ασαφών ορίων (6,7Χ3,8 εκ). Διενεργήθηκε χειρουργική εκτίμηση και εκτίμηση από επεμβατικό ακτινολόγο με σύσταση για συνέχιση αντιβιοτικής αγωγής και επανάληψη της απεικόνισης. Η ασθενής παρουσίασε σημαντική κλινικοεργαστηριακή βελτίωση με ταχεία πτώση των δεικτών φλεγμονής και σταδιακή βελτίωση της ηπατικής βιοχημείας. Μετά από 14 ημέρες ενδοφλέβιας χορήγησης αντιβιοτικών έγινε επανάληψη της αξονικής τομογραφίας όπου σημειώθηκε μείωση του μεγέθους των δύο αλλοιώσεων του δεξιού λοβού του ήπατος (2,46Χ3,6εκ και 3,3Χ6,7εκ αντίστοιχα). Πραγματοποιήθηκε επίσης, γαστροσκόπηση και κολονοσκόπηση χωρίς παθολογικά ευρήματα καθώς και διαθωρακικό υπερηχογράφημα καρδίας χωρίς εκβλαστήσεις. Η ασθενής έλαβε εξιτήριο μετά 30 ημέρες ενδοφλέβιας αντιβιοτικής αγωγής, με συνέχιση από του στόματος αγωγής με κοτριμοξαζόλη για ακόμη 1 μήνα και τακτική παρακολούθηση στο εξωτερικό λοιμωξιολογικό ιατρείο. Σε νέα αξονική τομογραφία 2 εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση της αντιμικροβιακής αγωγής τα ηπατικά αποστήματα ήταν πλέον μόλις υποσημαινόμενα, ενώ οι δείκτες φλεγμονής είχαν αποκατασταθεί στο φυσιολογικό και η ασθενής ήταν κλινικά υγιής.

Συμπεράσματα : Το ηπατικό απόστημα από Aeromonas caviae, αν και ιδιαίτερα σπάνιο, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στη διαφορική διάγνωση, ιδιαίτερα σε ασθενείς με απεικονιστικά ευρήματα συμβατά με ηπατικό απόστημα και με πρόσφατο ιστορικό διαρροϊκού συνδρόμου.