Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ D ΜΕ BULEVERTIDE ΑΠΟ ΤΟ ΗΠΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ

Εισαγωγή: Ο ιός της ηπατίτιδας D είναι ένας μικρός ιός, ο οποίος περιέχει HDV Ag και ΗDV RNA και εμφανίζεται μόνο σε ασθενείς με ηπατίτιδα Β, καθώς χρησιοποιεί το HbsAg ως πρωτείνη περιβλήματος για την μετάδοσή του. Υπάρχουν 8 γονότυποι με τον γονότυπο 1 να είναι ο πιο συχνός, ενώ η μετάδοσή του γίνεται παρεντερικά. Επιδημιολογικά, παρατηρείται στο 4,5-13% των ασθενών με HBsAg(+). H oξεία ηπατίτιδα από συλλοίμωξη Β και D οδηγεί σε κάθαρση του ιού σε ποσοστό >90% αλλά μπορεί και να προκαλέσει οξεία ηπατική ανεπάρκεια. Η χρόνια συλλοίμωξη HBV-HDV σχετίζεται με αυξημένη και ταχύτερη εξέλιξη σε ίνωση, μη αντιρροπούμενη κίρρωση και ηκατοκυτταρικό καρκίνο. Η Βulevertide αποτελεί την πρώτη στοχευμένη θεραπεία για την HDV από το 2020 , η οποία θεωρείται πλέον θεραπεία εκλογής . Ήδη περίπου 1800 περιστατικά πανευρωπαικά και περίπου 120 περιστατικά στον Κυπροελλαδικό χωρο λαμβάνουν την αγωγή αυτή η οποία χορηγειται παρεντερικά

Σκοπός: Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να παρουσιάσει τα περιστατικά ΗDV του Ηπατολογικού Ιατρείου του Γ.Ν.Λεμεσού και να καταδείξει την σημαντικότητα της έγκαιρης διάγνωσης της HDV και κατ’επέκταση της άμεσης έναρξης θεραπείας με Bulevertide ώστε να προληφθεί η εξέλιξη σε ίνωση.

Μέθοδος- Αποτελέσματα: Περιγράφονται τέσσερα περιστατικά ασθενών νεαρής ηλικίας με χρόνια HBV-HDV. Ο πρώτος ασθενής , άρρεν 38 ετών επισκέφθηκε το ιατρείο πρώτη φορά το 2019 λόγω τυχαίας ανεύρεσης HBsAg(+) , HbeAg(-) σε εργαστηριακό έλεγχο. HBV DNA= 1,12X10² iu/mL, ΗΒsAg 13966, SGPT=55, SGOT=36, Fibroscan 10,09kPA (στάδιο F3) και υπόνοια μικροοζώδους κίρρωσης από αξονική τομογραφία κοιλίας. Ο ασθενής είχε θετικά anti-HDV ενώ το HDV-RNA ήταν αρνητικό . Τέθηκε σε αγωγή με Tenofovir και δύο μήνες μετά HBV DNA κάτω από 20 copies. Ένα χρόνο μετά HDV-RNA και πάλι αρνητικό, ενώ τα επόμενα δύο έτη ανεύρεση ΗDV-RNA 2140 copies/ml και 240copies/ml αντίστοιχα. Ο ασθενής τέθηκε σε αγωγή με Bulevertide 2mg ημερησίως . Έξι μήνες μετά χωρίς ανίχνευση HDV-RNA, ΗbsAg 5026, INR=1,15, SGOT=27, SGPT=28, εν αναμονή νέου Fibroscan . Oi υπόλοιποι ασθενείς έχουν ηλικίες 42 , 35 και 36 ετών με χρόνια HBV από 10ετίας τουλάχιστον. , υπό Tenofovir και με Fibroscan F4 , F2 και F4 αντίστοιχα.Αναμένεται η έγκριση για να προχωρήσουν στην έναρξη θεραπείας.

Συμπεράσματα: Σε ασθενείς με HBV πρέπει πάντα να αποκλείεται η συλλοίμωξη με HDV, ιδίως σε άτομα υπό θεραπεία για HBV που παρουσιάζουν αύξηση των ηπατικών ενζύμων ή προχωρημένη ίνωση και κίρρωση σε νεαρή ηλικία.Τέλος, όπως αποδεικνύεται από τα ανωτέρω περιστατικά είναι σημαντικό μετά την ανεύερεση anti-HDV να αποστέλλεται HDV-RNA 3 φορές το πρώτο έτος και έπειτα 1 φορά το έτος , καθώς ο ιός παρουσιάζει flares και υπάρχει πιθανότητα να χαθεί η διάγνωση.