ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΑΚΑΜΨΙΑΣ ΜΕ ΔΥΟ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΕΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑΣ (FIBROSCAN ΚΑΙ SHEAR WAVE), ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΧΡΌΝΙΕΣ ΗΠΑΤΟΠΑΘΕΙΕΣ

Εισαγωγή : Η ελαστογραφία ήπατος αποτελεί σήμερα τη μέθοδο αναφοράς για την μη επεμβατική εκτίμηση της ίνωσης σε ασθενείς με χρόνια ηπατοπάθεια. Η μέτρηση της ηπατικής ακαμψίας γίνεται συνηθέστερα με μέθοδο Transient Elastography (FIBROSCAN), ωστόσο κάποια κέντρα χρησιμοποιούν την Shear-Wave-Elastography (SWE).

Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν να εκτιμηθούν οι τυχόν διαφορές στη διαγνωστική ακρίβεια μεταξύ των δυο μεθόδων εκτίμησης της ηπατικής ακαμψίας σε ασθενείς με χρόνια ηπατική νόσο.

Μέθοδοι: Στη μελέτη μας συμπεριελήφθησαν 99 ασθενείς (Α/Γ=66/33, μέση ηλικία=47.7 έτη) με χρόνια ηπατίτιδα C (XHC,N=30), χρόνια ηπατίτιδα Β (XHB,N=29) και μη αλκοολική λιπώδη νόσο ήπατος (ΜΑΛΝΗ,Ν=39). Όλοι οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε FIBROSCAN και SWE, σε κοντινό χρονικό διάστημα (<δυο εβδομάδες). Με το FIBROSCAN εγινετο μέτρηση και του βαθμού ηπατικής στεάτωσης με μέθοδο CAP (Controlled Attenuation Parameter). Ο βαθμός συσχέτισης των τιμών ηπατικής ακαμψίας με FIBROSCAN και SWE αξιολογήθηκε με συντελεστή συσχέτισης Spearman.

Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα C ή Β δεν διέφεραν στην ηλικία (47.5±8 προς 48.1±7), το ΒΜΙ (26,4±4.1 προς 25.6±4.0) και την εκτίμηση της λίπωσης μέσω CAP (242±51, προς 221±40). Αντιθέτως, οι ασθενείς με ΜΑΝΛΗ διέθεταν υψηλότερη τιμή ΒΜΙ (29.1±3.8) και τη τιμή λίπωσης (292±43). Διαπιστώθηκε ισχυρή συσχέτιση στη μέτρηση της ηπατικής ακαμψίας με τις δυο ελαστογραφικές μεθόδους και στις τρεις ομάδες ασθενών: XHC (r= 0.914, p<0.001), ΧΗΒ (r= 0.735, p<0.001) και ΜΑΝΛΗ (r=0.841, p<0.001).

Συμπεράσματα: Σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β και C ή ΜΑΝΛΗ το FIBROSCAN και η SWE προσφέρουν στενή συσχέτιση στην εκτίμηση του βαθμού της ηπατικής ακαμψίας.