Εισαγωγή : Η ανάπτυξη του ηπατοκυττρικού καρκίνου (ΗΚΚ) γίνεται συνήθως σε κιρρωτικό υπέδαφος, και για στην αντιμετώπιση του ακολουθείται το σύστημα ταξινόμησης της Βαρκελώνης (BCLC). Συνήθως οι ασθενείς με ΗΚΚ διαγιγνώσκονται σε προχωρημένα στάδια, οπότε και η έκβαση είναι δυσμενέστερη.
Σκοπός : Σκοπός της μελέτης μας ήταν να ταξινομήσουμε τους ασθενείς με ΗΚΚ σύμφωνα με το σύστημα της Βαρκελώνης και να διερευνηθούν και άλλα κλινικά χαρακτηριστικά.
Μέοδοι : Στη μελέτη μας έλαβαν μέρος 53 (Α/Γ=36/17 ) ασθενείς με κίρρωση που διαγνώστηκαν με ΗΚΚ στο νοσοκομείο μας την τελευταία 5ετία. Οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε πλήρη εργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο για τη διερεύνηση της αιτιολογίας και της βαρύτητας της κίρρωσης, αλλά και για την ορθή ταξινόμηση σύμφωνα με το BCLC σύστημα.
Αποτελέσματα : Η αιτιολογία της κίρρωσης ήταν ηπατίτιδα Β (11/53) 20.75%, ηπατίτιδα C (11/53) 20.75%, ηπατίτιδα Β και αλκοόλ (4/53) 7.5%, ηπατίτιδα C και αλκοόλ (5/53) 9.4%, αλκοολική κίρρωση (14/53) 26.4%, μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (6/53) 11.3%, λοιπά (2/53) 3.8%. Σύμφωνα με το σύστημα ταξινόμησης BCLC, οι ασθενείς μας κατατάχτηκαν στα ακόλουθα στάδια : BCLC-A (8/53) 15.0%, BCLC-B (12/53) 22.6%, BCLC-C (24/53) 45.3%, BCLC-D (9/53)17.0%. Παρατηρούμε ότι η πλειοψηφία των ασθενών ήταν στάδιο BCLC-C. Παρατηρήσαμε επίσης ότι σημαντικό ποσοστό ασθενών έπασχε από ΣΔ (16/53) 30.2%
Συμπεράσματα: Στη μελέτη μας δείχθηκε ότι οι συνηθέστερες αιτίες δημιουργίας ηπατοκυτταρικού καρκινώματος είναι η χρόνια ηπατίτιδα Β, η κατάχρηση αλκοόλ και η χρόνια ηπατίτιδα C, ενώ σημαντικό ποσοστό ασθενών αναπτύσσουν ΗΚΚ σε έδαφος μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας. Η πλειονότητα των ασθενών διαγιγνώσκεται σε προχωρημένο στάδιο σύμφωνα με το σύστημα ταξινόμησης της Βαρκελώνης
- 3 προβολές