Η οζώδης πολυαρτηρίτιδα (ΟΠ) είναι ένας σπάνιος τύπος αγγειίτιδας που προσβάλλει μεσαίου μεγέθους αρτηρίες. Υπάρχουν τρεις μορφές: η ιδιοπαθής γενικευμένη, η δερματική και η σχετιζόμενη με τον HBV. Η HBV-ΟΠ μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε στάδιο της HBV λοίμωξης, υπάρχει στο 1-5% των περιπτώσεων HBV και το 35-50% των ασθενών με ΟΠ είναι θετικό για HBsAg. Η δραστηριότητα της HBV-ΟΠ έχει συνδεθεί με δύο κύριους μηχανισμούς που μπορεί να προκαλέσουν αγγειακές βλάβες: άμεση ιική βλάβη στο τοίχωμα του αγγείου και σχηματισμός κυκλοφορούντων ανοσοσυμπλεγμάτων, που οδηγούν σε νέκρωση, ίνωση και υπερπλασία σε ενεργές βλάβες και ίνωση με παράλληλο σχηματισμό μικροανευρύσματος σε προχωρημένες βλάβες. Ο επιπολασμός της HBV-ΟΠ ακολουθεί φθίνουσα πορεία τα τελευταία έτη που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εισαγωγή του εμβολίου καθώς και των αποτελεσματικών αντιιικών κατά της HBV.

Ένας 88χρονος άνδρας με ασυμπτωματική χρόνια HBV λοίμωξη υποβλήθηκε σε ηπατικό υπερηχογράφημα ρουτίνας αποκαλύπτοντας υποηχοϊκή βλάβη ~28 mm με πρώιμη αρτηριακή ενίσχυση μετά από χορήγηση σκιαγραφικού με επακόλουθη μαγνητική τομογραφία να επιβεβαιώνει την παρουσία μιας βλάβης χαρακτηριστικής για ΗΚΚ. Στη συνέχεια παραπέμφθηκε στο τμήμα Επεμβατικής Ακτινολογίας για διενέργεια ενδαρτηριακού χημειοεμβολισμού. Μετά την προσπέλαση της μηριαίας και τον καθετηριασμό της κοιλιακής αρτηρίας, η αγγειογραφία αποκάλυψε χαρακτηριστική απεικόνιση με στενώσεις και διατάσεις του τοιχώματος της ηπατικής και της γαστροδωδεκαδακτυλικής αρτηρίας, υποδηλώνοντας την παρουσία αγγειακής φλεγμονής χαρακτηριστικής για ΟΠ. Στη συνέχεια, ο χημειοεμβολισμός αναβλήθηκε λόγω αδυναμίας εκλεκτικού καθετηριασμού των τροφοφόρων αγγείων του ΗΚΚ. Έγινε ποσοτικός προσδιορισμός του HBV DNA το οποίο ανευρέθηκε πολύ αυξημένο (>300.000.000) κι έγινε άμεση έναρξη εντεκαβίρης 0,5 mg ημερησίως. Έξι μήνες αργότερα το HBV DNA ήταν μη ανιχνεύσιμο και επαναπρογραμματίστηκε ενδαρτηριακός χημειοεμβολισμός. Μετά από καθετηριασμό της ηπατικής αρτηρίας και αγγειογραφία, εμφανίστηκε σχεδόν πλήρης ύφεση με λίγες εναπομείνασες στενώσεις και ακολούθως έγινε επιτυχής χημειοεμβολισμός του ΗΚΚ.

Συμπερασματικά: Παρ΄ότι ο επιπολασμός της HBV-ΟΠ ακολουθεί φθίνουσα πορεία τα τελευταία έτη, ο κλινικός ιατρός πρέπει πάντοτε να την έχει κατά νου καθώς η καθυστερημένη διάγνωση μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη ανευρύσματος ή ισχαιμία των ιστών. Η θεραπεία για την HBV-ΟΠ περιλαμβάνει αντιιική αγωγή (ή και πρόσθετη ανοσοκατασταλτική αγωγή), ενώ η πρόγνωση έχει βελτιωθεί με την έγκαιρη διάγνωση και τις κατευθυνόμενες θεραπείες.

Abstract ID
AA-035
Presenting Author
Καλοπήτας Γ.

Συγγραφέας