ΒΡΑΔΕΙΑ ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΞΕΙΑΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΡΙΜΠΟΚΥΚΛΙΜΠΗ ΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

Εισαγωγή: Η Ριμποκυκλίμπη (αποκλειστής εξαρτωμένων από την κυκλίνη κινασών CDK4-6 με βασικό́ ρόλο στη ρύθμιση της ανάπτυξης και της διαίρεσης των κυττάρων) αποτελεί μια σχετικά πρόσφατα εγκεκριμένη θεραπεία του τοπικά προχωρημένου ή μεταστατικού καρκίνου του μαστού, με θετικό σε ορμονικό υποδοχέα (HR) και αρνητικό στον υποδοχέα τύπου 2 του ανθρώπινου επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (HER2). Υπάρχουν πολύ σπάνιες αναφορές ηπατοτοξικότητας οφειλόμενης στη ριμποκυκλίμπη κυρίως υπό μορφή οξείας ηπατοκυτταρικής βλάβης βελτιωμένης μετά από χορήγηση πρεδνιζολόνης.

Περίληψη περιστατικού: Γυναίκα 57 ετών με καρκίνο του μαστού με ηπατικές μεταστάσεις (θετικό HR και αρνητικό HER2) υπό ορμονοθεραπεία με εξεμεστάνη (αναστολέας αρωματάσης), λαμβάνει νέο σχήμα με ριμποκυκλίμπη από 3μήνου. Παρουσιάζει αδυναμία, ανορεξία και σε εργαστηριακό έλεγχο παρατηρήθηκε εικόνα οξείας ηπατοκυτταρικής βλάβης (AST: 1092 U/L, ALT: 2397 U/L, ALP 268 U/L, γ-GT 296 U/L) συνοδευόμενη από ίκτερο (ολική χολερυθρίνη 4,6 mg/dL, άμεση χολερυθρίνη 2,7 mg/dL), χωρίς διαταραχές πηκτικότητας (INR: 1).Διακόπηκε η αγωγή με ριμποκυκλίμπη και έγινε διερεύνηση άλλων πιθανών αιτιών οξείας ηπατίτιδας η οποία ήταν αρνητική για οξεία ηπατίτιδα από HAV, HBV, HCV ή άλλους ηπατοτρόπους ιούς. Σε MRI κοιλίας δεν φάνηκαν στοιχεία προόδου της νεοπλασματικής νόσου. Ο ανοσολογικός έλεγχος ανέδειξε θετικά ΑΝΑ (1/160), αρνητικά ASMA και LKM, αλλά με φυσιολογικές τιμές ανοσοσφαιρινών (IgG 960 mg/dl). Η ασθενής αρνήθηκε την βιοψία ήπατος. Η διάγνωση της αυτοάνοσης ηπατίτιδας δεν θεωρήθηκε πιθανή και αποφασίστηκε η απλή παρακολούθηση της ασθενούς έχοντας την υποψία σοβαρής ηπατοτοξικότητας από ριμποκυκλίμπη (grade 4). Μετά από αρχικά σταθερά υψηλές τιμές της ALT/Χολερυθρίνης (plateau για σχεδόν ένα μήνα) παρατηρήθηκε, σταδιακή μείωση των τιμών των τρανσαμινασών με ομαλοποίηση αυτών τέσσερις μήνες μετά τη διακοπή της αγωγής με ριμποκυκλίμπη, χωρίς να υπήρχε ανάγκη χορήγησης κορτικοστεροειδών σε αντίθεση με άλλες παρόμοιες αναφορές στη βιβλιογραφία.

Συζήτηση: Η ριμποκυκλίμπη χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία του τοπικά προχωρημένου ή μεταστατικού καρκίνου του μαστού. Ο έλεγχος ηπατικής βιοχημείας είναι επιβεβλημένος πριν καθώς και κατά τη διάρκεια της θεραπείας με ριμποκυκλίμπη. Σε περίπτωση εμφάνισης σοβαρής ηπατοτοξικότητας κρίνεται απαραίτητη η διακοπή του φαρμάκου, η στενή ιατρική παρακολούθηση και η διεπιστημονική προσέγγιση του ασθενούς για θεραπευτικές αποφάσεις, όπως η διενέργεια διαγνωστικής βιοψίας ήπατος και η έναρξη κορτικοστεροειδών.