ΣΠΑΝΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΕΡΑΥΝΟΒΟΛΟΥ ΗΠΑΤΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙΣΑΣ ΣΤΑ ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΑ

Εισαγωγή: Από τις συχνότερες αιτίες κεραυνοβόλου ηπατικής ανεπάρκειας είναι οι οφειλόμενες σε φάρμακα και σε ιογενείς ηπατίτιδες. Ωστόσο, υπάρχουν και σπανιότερα αίτια, που πολλές φορές με την έγκαιρη διάγνωση και κατάλληλη αγωγή, οι ασθενείς ανταποκρίνονται θεαματικά.

Σκοπός: Η περιγραφή μιας σπάνιας περίπτωσης κεραυνοβόλου ηπατικής ανεπάρκειας λόγω ισχαιμικής ηπατίτιδας σε έδαφος απορρύθμισης υποκείμενης καρδιοπάθειας.

Περιγραφή Περίπτωσης: Παρουσιάζουμε την περίπτωση ενός άνδρα 63 ετών με ατομικό αναμνηστικό στεφανιαίας νόσου, καρδιακής ανεπάρκειας (EF: 45%) και νεοδιαγνωσθείσας κολπικής μαρμαρυγής, ο οποίος διεκομίσθη στο ΤΕΠ του νοσοκομείου μας λόγω ανώδυνου ικτέρου (TBil: 60 mg/dl, directBil: 40 mg/dl) με συνοδό αύξηση των τιμών των αμινοτρανσφερασών και χολοστατικών ενζύμων, καθώς και παράταση του χρόνου προθρομβίνης (INR 5). Αναφέρεται πρόσφατο συγκοπτικό επεισόδιο, και νοσηλεία σε καρδιολογική κλινική έτερου νοσοκομείου, που αποδόθηκε σε κολπική μαρμαρυγή με ταχεία κοιλιακή απόκριση (RVR), για τα οποία λαμβάνει απιξαμπάνη και καρβεδιλόλη. Δεν αναφέρεται κατάχρηση αλκοόλ, πυρετός, πρόσφατα ταξίδια στο εξωτερικό ή τροποποίηση χρόνιας φαρμακευτικής αγωγής. Ο ασθενής υποβλήθηκε σε επείγουσα αξονική τομογραφία θώρακα και άνω/κάτω κοιλίας χωρίς ανάδειξη οξέων ευρημάτων εκ του ηπατικού-χοληφόρου δένδρου ή εικόνα θρόμβωσης. Ο έλεγχος για ιογενή ή αυτοάνοση ηπατίτιδα ήταν αρνητικός. Υπεβλήθη σε διαθωρακικό ηχοκαρδιογράφημα το οποίο ανέδειξε σοβαρού βαθμού καρδιακή ανεπάρκεια με χαμηλό κλάσμα εξώθησης (EF:25%), διάταση της δεξιάς κοιλίας και πνευμονική υπέρταση και ο ασθενής τέθηκε σε θεραπεία με ενοξαπαρίνη, υψηλές δόσεις ενδοφλέβιας φουροσεμίδης, λανδιολόλη, καθώς και σπιρονολακτόνη per os με σταδιακή κλινική και εργαστηριακή ανταπόκριση ( εργαστηριακά εξόδου TBil: 8mg/dl, directBil: 6mg/dl).

Συμπεράσματα: Η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια είναι μία από τις βασικές αιτίες χολόστασης, που συχνά παραβλέπονται. Η ηπατική βλάβη σε έδαφος προϋπάρχουσας υποκείμενης καρδιακής νόσου είναι μια διάγνωση που πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψιν σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια ή σχετικό ιατρικό ιστορικό, που παρουσιάζουν ίκτερο.