Ο ρόλος του φύλου και των επιπέδων φερριτίνης στη διάγνωση και στη βαρύτητα της ηπατικής στεάτωσης σε ασθενείς με μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (ΜΑΛΝΗ)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η ανάγκη εκτίμησης της ηπατικής στεάτωσης με μη παρεμβατικούς δείκτες όπως η χρήση του ultrasound attenuation parameter (UAP) παραμένει σημαντική καθώς η ομάδα των ασθενών με μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (ΜΑΛΝΗ) συνεχώς αυξάνεται. Σε ασθενείς με ΜΑΛΝΗ τα επίπεδα της φερριτίνης ορού είναι αυξημένα και έχουν σχετιστεί με τη συστηματική φλεγμονή, την αντίσταση στην ινσουλίνη και την εναπόθεση σιδήρου στο ήπαρ.

ΣΚΟΠΟΣ: Η εκτίμηση της ευαισθησίας και της ειδικότητας των επιπέδων φερριτίνης σε σχέση με το UAP στη διάγνωση της ηπατικής στεάτωσης σε ασθενείς με ΜΑΛΝΗ καθώς και η πιθανή συσχέτισή τους με τη βαρύτητα αυτής.

ΜΕΘΟΔΟΙ: Προοπτική μελέτη 44 ασθενών (άνδρες 45.5%, μέσης ηλικίας 53.64±11.6 έτη) που προσήλθαν στο ηπατολογικό ιατρείο λόγω ανεύρεσης λιπώδης διήθησης σε υπερηχογραφικό έλεγχο. Εξαιρέθηκαν ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, ιογενείς ηπατίτιδες, και ηπατική κίρρωση. Καταγράφηκαν δημογραφικά στοιχεία, εργαστηριακά συμπεριλαμβανομένης φερριτίνης, ελαστογραφία και UAP. Τα όρια στεάτωσης της μεθόδου UAP που χρησιμοποιήθηκε ήταν: ≥S1 τα 244dB/dl, ≥S2 τα 269dB/dl και ≥S3 τα 296dB/dl. Τα ανώτερα φυσιολογικά όρια φερριτίνης ήταν τα 150ng/ml για τις γυναίκες και τα 300ng/ml για τους άνδρες.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: 16 (36.5%) ασθενείς είχαν αυξημένη τιμή φερριτίνης (μέση τιμή 222.8±183.2ng/ml) ενώ οι 28 (63.5%) είχαν κάποιου βαθμού στεάτωση σύμφωνα με το UAP (μέση τιμή 262.2±46.2dB/dl). Η πλειονότητα των ασθενών με αυξημένα επίπεδα φερριτίνης είχαν στεάτωση σε σχέση με αυτούς με φυσιολογικά επίπεδα φερριτίνης [15/16 (94%) vs. 13/28 (46.5%), p=0.002]. Η διαγνωστική ακρίβεια των επιπέδων φερριτίνης στην καμπύλη ROC-AUC ήταν 0.859 με βέλτιστο διαγνωστικό όριο >297ng/ml (ευαισθησία 81.2%, ειδικότητα 100%, p<0.001) για τους άνδρες και 0.563 (p=0.617) για τις γυναίκες. Τα μέσα επίπεδα φερριτίνης στις γυναίκες με στεάτωση βαρύτητας S3 σε σχέση με αυτές με S1 ήταν 184ng/ml vs. 65.2ng/ml, p=0.037, ενώ αντίστοιχα για τους άντρες ήταν 411.4ng/ml vs. 388ng/ml, p=0.77.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η διαγνωστική ακρίβεια για τη στεάτωση, με βάση το UAP, των επιπέδων φερριτίνης είναι ικανοποιητική για το ανδρικό φύλο ενώ η βαρύτητα αυτής σχετίζεται καλύτερα με το γυναικείο φύλο.