Ο ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΒΑΡΥΤΕΡΗ ΗΠΑΤΟΠΑΘΕΙΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΜΗ-ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΛΙΠΩΔΗ ΝΟΣΟ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ (NAFLD).

Σκοπός: H NAFLD αποτελεί σήμερα την συχνότερη χρόνια ηπατοπάθεια, προσβάλλοντας 20-30% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (Τ2ΣΔ), που συχνά συνυπάρχει σε ασθενείς με NAFLD, ενδέχεται να συσχετίζεται με περαιτέρω επιβάρυνση σε ότι αφορά την εξέλιξη της χρόνιας ηπατοπάθειας. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αξιολογηθεί ο Τ2ΣΔ ως παράγοντας κινδύνου για βαρύτερη ηπατοπάθεια σε πληθυσμό με NAFLD.

Υλικό-Μέθοδοι: Τα δεδομένα ασθενών με NAFLD που παρακολουθούνται στο τακτικό ηπατολογικό ιατρείο μελετήθηκαν αναδρομικά. H βαρύτητα της ηπατικής νόσου μεταξύ διαβητικών και μη-διαβητικών ασθενών αξιολογήθηκε με χρήση ηπατικής ελαστογραφίας και του δείκτη FIB-4.

Αποτελέσματα: Συμπεριελήφθησαν 98 ασθενείς (54.3% γυναίκες, μέση ηλικία 60.4±15 έτη, 51.8% κίρρωση), εκ των οποίων 64 (65.3%) ήταν μη-διαβητικοί και 34 (34.6%) ήταν διαβητικοί. Σε σύγκριση με τους μη-διαβητικούς, οι διαβητικοί ασθενείς ήταν συχνότερα γυναίκες (67.2% έναντι 46.2%, p=0.07), είχαν μεγαλύτερη μέση ηλικία (65.8 έναντι 54.6 έτη, p=0.005) και είχαν χαμηλότερα επίπεδα ALT (25.2 έναντι 60.2 IU/l, p=0.04). Αντίθετα, τα επίπεδα AST (39.6 έναντι 51 IU/l, p=0.26), γ-GT (99.3 έναντι 102.1 IU/l, p=0.95) και ο ΒΜΙ (35.6 έναντι 34.6 kg/m², p=0.76) δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ των 2 ομάδων. Σε ότι αφορά τη σοβαρότητα της NAFLD, οι διαβητικοί ασθενείς είχαν πιο προχωρημένη ηπατική ίνωση, όπως φάνηκε από τις υψηλότερες μέσες τιμές ηπατικής ακαμψίας (21.9 έναντι 11.9 kPa, p=0.01) και FIB-4 (4.1 έναντι 2.2, p=0.01). Αντίστοιχα, ο επιπολασμός κίρρωσης (>11.5kPa στην ελαστογραφία) ήταν σημαντικά μεγαλύτερος σε διαβητικούς έναντι μη-διαβητικών ασθενών (75% έναντι 41.3%, p=0.01). Σε πολυπαραγοντική ανάλυση, η προχωρημένη ηλικία (OR=1.04, 95%CI: 1.00-1.08, p=0.03) και ο Τ2ΣΔ (OR=6.45, 95%CI: 1.80-23.03, p=0.004) συσχετίστηκαν ανεξάρτητα με παρουσία κίρρωσης.

Συμπεράσματα: Τα δεδομένα μας επιβεβαιώνουν τη σημασία του Τ2ΣΔ ως προδιαθεσικού παράγοντα που σχετίζεται με βαρύτερη ηπατοπάθεια σε ασθενείς με NAFLD.