Εισαγωγή: Η εκτομή του πρωτοπαθούς καρκίνου του παχέος εντέρου (CRC) και των σύγχρονων ηπατικών μεταστάσεων (CRLM) ταυτοχρόνως, έχει αναδειχθεί ως ασφαλής και αποτελεσματική πρακτική σε επιλεγμένους ασθενείς, ακόμα και με τη χρήση ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών. Τα τελευταία χρόνια, ένας αριθμός μελετών προσπάθησε να αξιολογήσει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των ταυτόχρονων ρομποτικά υποβοηθούμενων εκτομών (SRAR) για ασθενείς με σύγχρονη νόσο (CRC και CRLM).

Σκοπός: Ο στόχος αυτής της συστηματικής μελέτης είναι να αξιολογήσει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου.

Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε μια συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας που κατέληξε στην ανεύρεση εννέα μελετών που περιλάμβαναν συνολικά 29 ασθενείς (16 άνδρες) που υποβλήθηκαν σε SRAR. Η θέση του πρωτοπαθούς όγκου ήταν το ορθό σε 22 (76%) ασθενείς και το κόλον σε 7 (24%) ασθενείς. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων διενεργήθηκε ελάσσονα εκτομή στο ήπαρ (n = 24, 82%).

Αποτελέσματα: Ο διάμεσος εγχειρητικός χρόνος και η εκτιμώμενη απώλεια αίματος ήταν 399,5 λεπτά (εύρος 300-682) και 274 ml (εύρος 10-780 ml), αντίστοιχα. Δεν αναφέρθηκαν περιπτώσεις μετατροπής σε ανοιχτή. Ο διάμεσος χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο LOS ήταν 7 ημέρες (εύρος 2-28 ημέρες). Όλοι οι ασθενείς φέρεται να υποβλήθηκαν σε εκτομή με υγιή όρια R0. Τα ποσοστά συνολικής και μείζονας νοσηρότητας ήταν 38% και 7%, αντίστοιχα, ενώ δεν αναφέρθηκαν θάνατοι περιεγχειρητικά.

Συμπέρασμα: Παρά τον περιορισμένο αριθμό μελετών, το SRAR φαίνεται να είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική ελάχιστα επεμβατική προσέγγιση για επιλεγμένους ασθενείς που βρίσκει εφαρμογή πάντα στο πλαίσιο της διεπιστημονικής διαχείρισης αυτών.

Abstract ID
AA-028

Συγγραφέας