ΑΘΗΡΟΓΟΝΟ ΛΙΠΙΔΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΩΝ HDL ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΜΗ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΛΙΠΩΔΗ ΝΟΣΟ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ: ΜΙΑ ΠΙΘΑΝΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (Non Alcoholic Fatty Liver Disease, NAFLD) είναι η πιο συχνή χρόνια ηπατική νόσος και η συχνότητά της αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια. Μέχρι και σήμερα δεν έχει βρεθεί ένας ειδικός και ευαίσθητος βιοδείκτης για την διάγνωση και εξέλιξη της νόσου, ενώ σύμφωνα με πρόσφατα δεδομένα η NAFLD προτάθηκε ως ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου εκδήλωσης της Καρδιαγγειακής Νόσου (Coronary Heart Disease, CHD).

ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η μελέτη του λιπιδικού προφίλ των HDL λιποπρωτεϊνών σε ασθενείς με NAFLD και η σύγκριση αυτού με αυτό των HDL σε ασθενείς με εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο με σκοπό να ερμηνευτεί ο αυξημένος καρδιαγγειακός κίνδυνος που παρουσιάζουν οι εν λόγω ασθενείς.

ΜΕΘΟΔΟΙ: Συλλέχθηκαν δείγματα ορού από 51 ασθενείς με μη αλκοολική λιπώδη νόσο ήπατος (υπερηχογραφικά επιβεβαιωμένη), 50 ασθενείς με εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο τεκμηριωμένη αγγειογραφικά και 50 υγιή άτομα (ομάδα ελέγχου). Εκχυλίστηκαν τα λιπίδια των HDL λιποπρωτεϊνών και το λιπιδικό προφίλ καταγράφηκε με φασματοσκοπία ¹H-NMR στο Κέντρο NMR του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι ασθενείς με NAFLD εμφάνισαν σημαντικές αλλαγές ως προς τους υγιείς που αφορούσαν κυρίως στο προφίλ των φωσφολιπιδίων (γλυκεροφωσφολιπιδίων και σφιγγολιπιδίων) και των λιπαρών οξέων των HDL λιποπρωτεϊνών. Πιο συγκεκριμένα, οι ασθενείς με NAFLD εμφάνισαν στατιστικά σημαντικά μειωμένη % περιεκτικότητα σε φωσφατιδυλοχολίνη, φωσφατιδυλοϊνοσιτόλη και αυξημένη περιεκτικότητα σε σφιγγολιπίδια κυρίως λόγω της αύξησης των κεραμιδίων. Το μέσο μήκος αλυσίδας των λιπαρών οξέων και η περιεκτικότητα του σωματιδίου σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα όπως αραχιδονικό, εικοσαπεντανοϊκό και εικοσιδιεξαενοϊκό οξύ ήταν στατιστικά σημαντικά μειωμένη στους ασθενείς με NAFLD σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Σε σχέση με τους CHD, οι ασθενείς με NAFLD παρουσίασαν στατιστικά σημαντικά αυξημένη περιεκτικότητα σε σφιγγολιπίδια, σφιγγομυελίνη, κεραμίδια και μειωμένη σε φωσφατιδυλοϊνοσιτόλη. Τέλος, η περιεκτικότητα σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, λινελαϊκό και εικοσιδιεξαενοϊκό οξύ ήταν αυξημένη στους ασθενείς με NAFLD, ενώ το μέσο μήκος αλυσίδας των λιπαρών οξέων ήταν μειωμένο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι διαφορές που παρατηρήθηκαν στο προφίλ των φωσφολιπιδίων και των λιπαρών οξέων των HDL λιποπρωτεϊνών στους ασθενείς με NAFLD σε σχέση τους υγιείς και τους ασθενείς με CHD, αντανακλούν τις διαταραχές του μεταβολισμού των λιπιδίων που συμμετέχουν στην παθοφυσιολογία της NAFLD και πιθανά εξηγούν εν μέρει τον αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου που παρουσιάζουν οι ασθενείς με NAFLD.