Α’ Παθολογική Κλινική, Γ.Ν. Ρόδου, Γαστρεντερολογικό Κλινική, Θεραπευτήριο <Ευαγγελισμός> Αθηνών
Εισαγωγή : Το ηπατονεφρικό σύνδρομο (ΗΝΣ) αποτελεί μείζονα επιπλοκή σε ασθενείς με μη αντιρροπoύμενη κίρρωση, ενώ σχετίζεται με δυσμενή έκβαση μετά από μεταμόσχευση ήπατος. Η αποτελεσματικότητα της νοραδρεναλίνης στη θεραπεία του ΗΝΣ δεν έχει μελετηθεί επαρκώς.
Σκοπός : Να καταγράψουμε την εμπειρία μας από την αντιμετώπιση του ΗΝΣ με τον συνδυασμό της ενδοφλέβιας χορήγησης νορεπινεφριδινης και λευκωματϊνης.
Υλικό και μέθοδος : Στη μελέτη μας συμπεριλάβαμε 22 ασθενείς (μέση ηλικία 55.7 έτη, A/G=15/7) με ΗΝΣ που νοσηλευτήκαν στο νοσοκομείο μας και έλαβαν συνδυασμένη ενδοφλέβια αγωγή με νοραδρεναλίνη (0.5-3mg/h) και λευκωματίνη (1γρ/kg για 48ώρες, και ακολούθως 20-40 γρ/ημέρα) για 14 ημέρες. Τα κύρια καταληκτικά σημεία ήταν η βελτίωση της νεφρικής λειτουργίας και η επιβίωση στους 3 μήνες.
Αποτελέσματα : Έπειτα από 14 ημέρες συνδυασμένης θεραπείας, βελτίωση της νεφρικής λειτουργίας (κρεατινίνη ορού <1.5mg/dL) παρατηρήθηκε συνολικά σε 12/22 (54.5%) ασθενείς. Η επιβίωση στους 3 μήνες ήταν 9/22 (40.9%). Tο baseline MELD-score και η ανταπόκριση στη συνδυασμένη θεραπεία με νοραδρεναλίνη και λευκωματίνη συσχετίστηκαν με την επιβίωση στους 3 μήνες.
Συμπεράσματα : Η χρήση ΝΑ και λευκωματίνης στη θεραπεία του ΗΝΣ συνδυάζεται με ικανοποιητικά ποσοστά βελτίωσης της νεφρικής λειτουργίας η επιβίωση όμως των ασθενών παραμένει ιδιαίτερα δυσμενής,
- 7 προβολές
Abstract ID
AA-054
