Εισαγωγή: Η θεραπεία των ασθενών που πάσχουν από την HCV-λοίμωξη τελευταία επιτελείται με τα άμεσα δρώντα αντιϊκά φάρμακα DAAs και αποτελεί την πλέον αποτελεσματική μέθοδο κάθαρσης του ιού θέτοντας ισχυρά θεμέλια στην προσπάθεια για την εξάλειψη της νόσου έως το 2030. Ο κίνδυνος όμως της επαναλοίμωξης των ασθενών που πέτυχαν κάθαρση της νόσου και συνεχίζουν την χρήση ενδοφλέβιων ουσιών παραμένει άγνωστη.

Σκοπός: Η ανίχνευση επαναλοίμωξης ηπατίτιδας C σε ηπατοπαθείς ασθενείς που έχουν ως στόχο την θεραπεία-επανένταξή τους σε πρόγραμμα εξάλειψης και ο υπολογισμός του ποσοστού επαναλοίμωξης απο τον ιό.

Μέθοδος: Μελετήθηκαν 389 ασθενείς με HCV-λοίμωξη που προσήλθαν στο Α’ Ηπατολογικό ιατρείο του Γ.Ν.Δ.Α. ‘’Αγία Βαρβάρα’’. Οι 238 ασθενείς (61,2%) έλαβε αντιϊκη θεραπεία με DAAs και συνέχισαν την παρακολούθηση τους στο ηπατολογικό ιατρείο μας με πλήρη στοιχεία και τεκμηριωμένη παρατεταμένη ιολογική ανταπόκριση (SVR). Έγινε καταγραφή και αξιολόγηση των δημογραφικών στοιχείων των ασθενών, μοριακός έλεγχος και γονοτύπηση.

Αποτελέσματα: Έγινε καταγραφή 25 ασθενών (10,5%) επαναλοίμωξης με διαφορετικό γονότυπο του ιού της ηπατίτιδας C σε 238 ασθενείς που παρακολουθούνταν στο ηπατολογικό ιατρείο και πέτυχαν SVR. Όλοι οι ασθενείς ήταν ενεργοί χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών, ενώ μερικοί είχαν τεθεί υπό κράτηση σε σωφρονιστικό ίδρυμα.

Συμπεράσματα: Είναι αναγκαία η ένταξη των χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών σε προγράμματα τακτικής παρακολούθησης και ενημέρωσης καθώς επίσης και προγράμματα απεξάρτησης ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος επαναλοίμωξης με απώτερο στόχο την επίτευξη της εξάλειψης της ηπατίτιδας C στο άμεσο μέλλον.

Abstract ID
AA-010

Συγγραφέας