Α’ Παθολογική Κλινική, Γ.Ν. Ρόδου, Γαστρεντερολογικό Κλινική, Θεραπευτήριο <Ευαγγελισμός> Αθηνών
Εισαγωγή : Η ελαστογραφία ήπατος αποτελεί σήμερα τη μέθοδο αναφοράς για την μη επεμβατική εκτίμηση της ίνωσης σε ασθενείς με χρόνια ηπατοπάθεια. Η μέτρηση της ηπατικής ακαμψίας γίνεται συνηθέστερα με μέθοδο Transient Elastography (FIBROSCAN), ωστόσο κάποια κέντρα χρησιμοποιούν την Shear-Wave-Elastography (SWE).
Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν να εκτιμηθούν οι τυχόν διαφορές στη διαγνωστική ακρίβεια μεταξύ των δυο μεθόδων εκτίμησης της ηπατικής ακαμψίας σε ασθενείς με χρόνια ηπατική νόσο.
Μέθοδος: Στη μελέτη μας συμπεριελήφθησαν 78 ασθενείς (Α/Γ=51/27, μέση ηλικία=48.1 έτη) με χρόνια ηπατίτιδα C (XHC,N=25), χρόνια ηπατίτιδα Β (XHB,N=24) και μη αλκοολική λιπώδη νόσο ήπατος (ΜΑΛΝΗ,Ν=29). Όλοι οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε FIBROSCAN και SWE, σε κοντινό χρονικό διάστημα (<δυο εβδομάδες). Με το FIBROSCAN εγινετο μέτρηση και του βαθμού ηπατικής στεάτωσης με μέθοδο CAP (Controlled Attenuation Parameter). Ο βαθμός συσχέτισης των τιμών ηπατικής ακαμψίας με FIBROSCAN και SWE αξιολογήθηκε με συντελεστή συσχέτισης Spearman.
Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα C ή Β δεν διέφεραν στην ηλικία (47.1±9 προς 48.2±8), το ΒΜΙ (26,2±4.7 προς 25.3±4.4) και την εκτίμηση της λίπωσης μέσω CAP (244±56, προς 223±45). Αντιθέτως, οι ασθενείς με ΜΑΝΛΗ διέθεταν υψηλότερη τιμή ΒΜΙ (29.1±4.1) και τη τιμή λίπωσης (291±48). Διαπιστώθηκε ισχυρή συσχέτιση στη μέτρηση της ηπατικής ακαμψίας με τις δυο ελαστογραφικές μεθόδους και στις τρεις ομάδες ασθενών: XHC (r= 0.906, p<0.001), ΧΗΒ (r= 0.729, p<0.001) και ΜΑΝΛΗ (r=0.832, p<0.001).
Συμπεράσματα: Σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β και C ή ΜΑΝΛΗ το FIBROSCAN και η SWE προσφέρουν στενή συσχέτιση στην εκτίμηση του βαθμού της ηπατικής ακαμψίας
- 7 προβολές
Abstract ID
AA-005
