ΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΑ ΥΓΙΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΜΗ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΛΙΠΩΔΗ ΝΟΣΟ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ (ΜΑΛΝΗ)

Εισαγωγή: H ΜΑΛΝΗ (μη αλκοολική λιπώδης νόσος ήπατος) σχετίζεται με της παρουσία παχυσαρκίας, αντίστασης στην ινσουλίνη και παραμέτρους του μεταβολικού συνδρόμου. Ωστόσο, η επίδραση του κλινικού και βιοχημικού προφίλ μεταξύ μεταβολικά μη υγιών και υγιών ασθενών με ΜΑΛΝΗ δεν έχει διερευνηθεί πλήρως.

Σκοπός: Σκοπός της μελέτης είναι η αξιολόγηση της επίδρασης του μεταβολικού προφίλ ασθενών με ΜΑΛΝΗ, ανεξάρτητα από την παρουσία παχυσαρκίας. Δευτερεύων σκοπός της μελέτης είναι να εξετάσει της εξέλιξη της ηπατοπάθειας στις υπό εξέταση ομάδες.

Μέθοδοι: Στη παρούσα μελέτη αξιολογήθηκαν συνολικά 569 φάκελοι ασθενών με λιπώδες ήπαρ. Αποκλείστηκαν 344 ασθενείς λόγω χρόνιας ηπατοπάθειας άλλης αιτιολογίας. Το μεταβολικό προφίλ των ασθενών εξετάστηκε με κλινικές/εργαστηριακές δοκιμασίες. Ως μεταβολικά υγιείς ορίστηκαν όσοι δεν πληρούσαν τα παρακάτω κριτήρια: αρτηριακή πίεση ≥130/85mmHg ή θεραπεία για αρτηριακή υπέρταση, σάκχαρο νηστείας ≥100mg/dl ή θεραπεία για σακχαρώδη διαβήτη, τριγλυκερίδια >150mg/dl και HDL χοληστερόλη <40/50mg/dl για άνδρες/γυναίκες, αντίστοιχα.

Αποτελέσματα: Η παρούσα μελέτη συμπεριέλαβε 225 ασθενείς με ΜΑΛΝΗ, εκ των οποίων οι 14 (6.2%) ήταν μεταβολικά υγιείς. Οι μεταβολικά υγιείς ασθενείς ήταν νεότεροι (p=0.006), είχαν χαμηλότερη ηλικία κατά τη διάγνωση (p=0.002), χαμηλότερα επίπεδα γ-GT (p=0.013), γλυκόζης νηστείας (p<0,001) και τριγλυκεριδίων (p<0,001) και υψηλότερη HDL-χοληστερόλη (p=0.005) σε σύγκριση με τους μεταβολικά μη υγιείς. Στην τελευταία παρακολούθηση, 8 μεταβολικά υγιείς ασθενείς ανέπτυξαν δυσλιπιδαιμία. Ένας μεταβολικά υγιείς ασθενής (14.4%) παρουσίασε εξέλιξη της ηπατοπάθειας σε σύγκριση με 8 ασθενείς (10.5%) από την ομάδα των μεταβολικά μη υγειών (p=0.567). Στην πολυπαραγοντική ανάλυση, η γλυκόζη νηστείας ήταν ο μόνος ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας για την εξέλιξη της νόσου (p=0.026). Δεν παρατηρήθηκε διαφορά στα ποσοστά επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου μεταξύ των υπό εξέταση ομάδων (p=0.778), η οποία προσδιορίστηκε µε τη µέθοδο Kaplan-Meier.

Συμπεράσματα: Οι μεταβολικά υγιείς ασθενείς με ΜΑΛΝΗ παρουσίασαν ευνοϊκό βιοχημικό προφίλ. Ωστόσο, σε αυτούς τους ασθενείς η διάγνωση της ΜΑΛΝΗ πραγματοποιήθηκε σε μικρότερη ηλικία και ο κίνδυνος εξέλιξης της ηπατοπάθειας ήταν παρόμοιος με τους μεταβολικά μη υγιείς ασθενείς. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η μεταβολικά υγιής ΜΑΛΝΗ πιθανόν δεν αποτελεί καλοήθη κατάσταση και οι ασθενείς ενδέχεται να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου και εξέλιξης της ηπατοπάθειας.