Το σχολείο ως πεδίο προώθησης της δια βίου μάθησης: Απόψεις εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης

Η δια βίου μάθηση αποτελεί σημαντικό ζήτημα στην ευρωπαϊκή εκπαιδευτική πολιτική. Οι ταχύτατες αλλαγές στον τομέα της οικονομίας και της εργασίας απαιτούν υψηλού βαθμού προσαρμοστικότητα, αλλά και απόκτηση περαιτέρω επαγγελματικών προσόντων από την πλευρά των υπαλλήλων. Το σχολείο αποτελεί σημαντική πηγή διδασκαλίας και εκμάθησης δεξιοτήτων και κινήτρων, που μελλοντικά προωθούν την επαγγελματική ικανότητα των ατόμων και τη θέλησή τους για μάθηση. Ωστόσο, δεν είναι σαφής ο τρόπος με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί προωθούν τη δια βίου μάθηση και ενισχύουν τους μαθητές τους κατά τη φοίτησή τους στο σχολείο. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει το παραπάνω ζήτημα, με βάση τις απόψεις 35 εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως διατυπώθηκαν στα ερωτήματα μιας ημιδομημένης συνέντευξης. Ως προς τη δομή, η συνέντευξη περιελάμβανε ερωτήματα, που αφορούσαν την προώθηση του ενδιαφέροντος των μαθητών για νέα θέματα, αλλά και την ενίσχυση των υπαρχόντων ενδιαφερόντων τους, τη διδασκαλία και την ενίσχυση στρατηγικών μάθησης και προγραμματισμού, την προώθηση του αυτοστοχασμού και της αυτοαποτελεσματικότητας, την παροχή ανατροφοδότησης κλπ. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί λειτουργούν ενισχυτικά ως προς την προώθηση του ενδιαφέροντος των μαθητών τους σε νέα θέματα και την ενίσχυση των ήδη υπαρχόντων ενδιαφερόντων τους, αλλά δεν γνωρίζουν επακριβώς πως να προωθήσουν την αυτοαποτελεσματικότητά τους και τον αναστοχασμό. Παράλληλα, μεγάλο μέρος των ενδιαφερόντων τους καλύπτει η διδασκαλία στρατηγικών μάθησης και προγραμματισμού, ωστόσο κατανοούν πως χρήζει βελτίωσης. Τα παραπάνω ευρήματα συζητούνται στα πλαίσια της αναδόμησης της σχολικής κοινότητας και της ανάπτυξης της ψυχικής ανθεκτικότητας των μαθητών.