Δια Βίου Εκπαίδευση για μια Περισσότερο Βιώσιμη και Ανθεκτική Ευρωπαϊκή Ένωση

Στη σημερινή διαρκώς εξελισσόμενη κοινωνία, η γνώση αυξάνεται ραγδαία και οι απαιτήσεις της αγοράς εργασίας αλλάζουν συνεχώς. Ο εκσυγχρονισμός της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στον τομέα της δια βίου εκπαίδευσης αποτελεί πρόκληση ώστε η Ένωση να ανταποκριθεί στις μεγάλες ανάγκες αναβάθμισης των δεξιοτήτων του εργατικού της δυναμικού αλλά και την απαραίτητη εξειδίκευσή του. Αυτές οι ανάγκες γίνονται περισσότερο επείγουσες καθώς η ΕΕ προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του 21ου αιώνα καθώς και τις συνέπειες της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Ταυτόχρονα, πρόκειται για μια προσπάθεια να ανακάμψουν οι ευρωπαϊκές οικονομίες από την πανδημία του Covid-19 και να οικοδομηθεί μια πιο βιώσιμη και ανθεκτική ΕΕ. Η δια βίου εκπαίδευση λοιπόν θεωρείται απαραίτητη για την ενίσχυση των δεξιοτήτων των ατόμων αλλά και για τις οικονομίες συνολικά. Είναι επίσης απαραίτητη για κοινωνικούς και ψυχολογικούς λόγους. Είναι γεγονός ότι η εκπαίδευση είναι στενά συνδεδεμένη με την ελευθερία του ατόμου και την ελεύθερη βούλησή του να εξελίξει τις ικανότητες και τις δεξιότητές του. Στο άρθρο περιγράφονται τα παραπάνω ζητήματα, παρουσιάζοντας πώς λαμβάνει χώρα η δια βίου εκπαίδευση στην Ευρώπη και πώς οι πολιτικές ενέργειες για τη δια βίου εκπαίδευση μπορούν να οδηγήσουν σε αναδιάρθρωση των ευρωπαϊκών οικονομιών. Σε επίπεδο ΕΕ, αυτό απαιτεί συνεχή εστίαση στη μάθηση και συνεργασία στις πολιτικές εκπαίδευσης και κατάρτισης για τα κράτη μέλη. Οι υπεύθυνοι χάραξης οικονομικής πολιτικής χρειάζονται μια σαφή εικόνα όχι μόνο για το πώς αλλάζουν οι αγορές εργασίας και οι οικονομίες, αλλά και του βαθμού στον οποίο οι πολίτες τους διαθέτουν τις δεξιότητες που απαιτούνται στον 21ο αιώνα. Τα άτομα με χαμηλές επαγγελματικές δεξιότητες αντιμετωπίζουν πολύ υψηλότερο κίνδυνο μειονεκτικής οικονομικής θέσης, μεγαλύτερη πιθανότητα να βρεθούν άνεργοι αλλά και κακή ποιότητα υγείας σε σύγκριση με ένα υψηλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό. Οι επενδύσεις σε δεξιότητες θα μπορούσαν να ενδυναμωθούν -μεταξύ άλλων- με την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, τη μείωση του κόστους πρόσληψης περισσότερο εξειδικευμένων εργαζομένων, την παροχή ευκαιριών κατάρτισης και την εσωτερική διάδοση της γνώσης.