Σύφιλη: Πάντοτε “η μεγάλη ηθοποιός”

Η Σύφιλη και ιδιαιτέρως η δευτερογόνος, λόγω της μεγάλης ποικιλίας των κλινικών εκδηλώσεών της ονομάζεται «η μεγάλη ηθοποιός» . Η έναρξη του δευτέρου σταδίου της σύφιλης ποικίλλει, αλλά συμβαίνει συνήθως εβδομάδες έως και μήνες μετά την υποχώρηση του πρωτοπαθούς έλκους. Κατά τη διάρκεια του σταδίου αυτού ο ασθενής μπορεί να παρουσιαστεί με συστηματικά συμπτώματα και ανώδυνη γενικευμένη αδενοπάθεια. Χωρίς θεραπεία, η δευτερογόνος σύφιλη οδεύει προς τη λανθάνουσα φάση. Η πρώτη δερματική εκδήλωση της δευτερογόνου σύφιλης είναι ένα μη κνησμώδες κηλιδώδες (ροδάνθη) ή βλατιδώδες εξάνθημα που υποχωρεί αυτόματα σε 20 έως 40 ημέρες. Συνήθως συνυπάρχει το χαρακτηριστικό της νόσου εξάνθημα παλαμών - πελμάτων, ή/και οι συφιλιδικές πλάκες (πλατέα κονδυλώματα). Οι παραλλαγές του κλασσικού εξανθήματος της δευτερογόνου σύφιλης περιλαμβάνουν δακτυλιοειδή, φλυκταινώδη, οζώδη εξανθήματα, αλλά και συφιλιδική αλωπεκία (δίκην ξέφωτου δάσους), λευκομελανοδερμία, μικροβλατιδώδες-λειχηνοειδές συφιλιδικό εξάνθημα και η συφιλιδική ονυχία-περιονυχία. ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση άτυπων εξανθημάτων δευτερογόνου σύφιλης σε άτομα με σεξουαλική συμπεριφορά υψηλού κινδύνου και συγκεκριμένα σε άντρες που έχουν πολλαπλές επαφές με άντρες και υποκείμενη HIV λοίμωξη. ΔΕΙΓΜΑ: Το δείγμα απετέλεσαν 5 HIV ασθενείς που διαγνώσθηκαν με δευτερογόνο σύφιλη στη Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων του «Α.Συγγρός» ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ: Τα κλινικά περιστατικά περιλαμβάνουν: α)συφιλιδική αλωπεκία ως μοναδική εκδήλωση σύφιλης (VDRL=1/128), β)επώδυνα οζίδια σώματος πέους (VDRL=1/8), γ)μονήρη βλάβη δίκην δακτυλιοειδούς εξανθήματος μετωπιαίας χώρας (VDRL=1/16), δ)εξάνθημα ως περιορισμένη παρασιτική κνήφη κορμού και άνω άκρων (VDRL=1/8) και ε)εικόνα δερματόφυτου παλαμών (VDRL=1/32). ΣΥΖΗΤΗΣΗ: Τα άτυπα εξανθήματα της δευτερογόνου σύφιλης, με την μεγάλη ποικιλία που παρουσιάζουν, είναι δυνατόν να διαλάθουν της προσοχής ακόμα και από το πιο έμπειρο μάτι. Ο κλινικός γιατρός οφείλει πάντοτε να βρίσκεται σε επαγρύπνηση για την ποικιλία των κλινικών εκδηλώσεων της νόσου αυτής έτσι, ώστε να περιλαμβάνεται σταθερά στη διαφορική διάγνωση στα άτομα με επικίνδυνη σεξουαλική συμπεριφορά και άτυπα εξανθήματα.