Open ePoster 32

ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ ΣΚΟΠΟΣ

Το Πομφολυγώδες Πεμφιγοειδές είναι η πιο κοινή αυτοάνοση πομφολυγώδης δερματοπάθεια. Κλινικά χαρακτηρίζεται από εμφάνιση μικρών ή μεγάλων τεταμένων πομφολύγων, που οφείλονται στην αποκόλληση της επιδερμίδα στο επίπεδο της χοριοεπιδερμιδικής συμβολής.  Είναι μία χρόνια νόσος με υφέσεις και εξάρσεις και προσβάλλει συχνότερα τα ηλικιωμένα άτομα. [1]

ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ

Άρρεν ασθενής, 85 ετών, με μη-ινσουλινοεξαρτώμενο σακχαρώδη διαβήτη (υπό Βιλνταγλιπτίνη), νόσο Alzheimer, αρτηριακή υπέρταση και στένωση αορτικής βαλβίδος, προσήλθε με κνησμώδεις μικρές χαλαρές και ραγείσες πομφόλυγες στη έξω επιφάνεια των μηρών, τα πλάγια της πυέλου, και λίγες διάσπαρτες βλάβες στην εκτατική επιφάνεια των αντιβραχίων και την άνω ράχη. Ο  αιματολογικός έλεγχος ανέδειξε ηωσινοφιλία. Η ιστολογική ανάλυση καθώς και ο άμεσος ανοσοφθορισμός έδειξαν ευρήματα υπέρ Πομφολυγώδους Πεμφιγοειδούς. Ο ασθενής αντιμετωπίστηκε με τοπικά κορτικοστεροειδή.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Επειδή η λήψη της γλιπτίνης έχει συσχετισθεί σε σποραδικές ανακοινώσεις με την εμφάνιση Πομφολυγώδους Πεμφιγοειδούς, θεωρήθηκε σκόπιμο  να αντικατασταθεί η ουσία αυτή με  αντιδιαβητικό φάρμακο άλλης χημικής ομάδος. Παράλληλα, επειδή η κατάσταση δεν ήταν μεγάλης βαρύτητας  ή απειλητική για τη ζωή του ασθενούς, χορηγήθηκε Μινοκυκλίνη 100μγρ/ημέρα, αντιισταμινικά β' γενιάς, καθώς και τοπικά στεροειδή. Προοδευτικά, οι βλαβες απέδραμον, ο κνησμός υποχώρησε και ο ασθενής δεν εμφάνισε καμία άλλη βλάβη. Η φαρμακευτική αγωγή διεκόπη. Δεν παρατηρήθηκε εμφάνιση νέων βλαβών κατά το επόμενο έτος παρακολούθησης του ασθενούς.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Το Πομφολυγώδες Πεμφιγοειδές έχει συσχετισθεί αιτιολογικά με διάφορα φάρμακα1,[2]. Η Βιλνταγλιπτίνη είναι ένας εκλεκτικός αναστολέας της διπεπτιδυλικής πεπτιδάσης 4 που χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση του σακχαρώδους διαβήτη και έχει ενοχοποιηθεί, σχετικά πρόσφατα, ως εκλυτικός παράγων Πομφολυγώδους Πεμφιγοειδούς.[3] Από την πρώτη αναφορά συσχέτισης φαρμάκου-νοσήματος μέχρι και σήμερα, έχουν δημοσιευθεί περιπτώσεις που αποδεικνύουν τον αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης του νοσήματος σε χορήγηση της συγκεκριμένης ομάδας φαρμάκων[4],[5].  Μέσω αυτού του περιστατικού, ευαισθητοποιούμε τους δερματολόγους για την σωστή λήψη του φαρμακευτικού ιστορικού ενός ασθενή με Πομφολυγώδες Πεμφιγοειδές, για την αναζήτηση των συγκεκριμένων φαρμακευτικών παραγόντων καθώς και για την πιθανότητα αντικατάστασής του με κάποιο άλλο.

 

 

[1] Schmidt, E., & Zillikens, D. (2013). Pemphigoid diseases. The Lancet, 381(9863), 320–332.

[2] Stavropoulos, P. G., Soura, E., & Antoniou, C. (2014). Drug-induced pemphigoid: a review of the literature. Journal of the European Academy of Dermatology and Venereology, 28(9), 1133–1140.

[3] Skandalis K, Spirova M, Gaitanis G, et al: Drug-induced bullous pemphigoid in diabetes mellitus patients receiving dipeptidyl peptidase-IV inhibitors plus metformin. J Eur Acad Dermatol Venereol 2012;26:249-253.

[4] Douros A, Rouette J, Yin H, Yu OHY, Filion KΒ, Azoulay L, Dipeptidyl Peptidase 4 Inhibitors and the Risk of Bullous Pemphigoid Among Patients With Type 2 Diabetes, Diabetes Care. 2019 Aug;42(8):1496-1503

[5] Lee SG, Lee HJ, Yoon MS, Kim DH, Association of Dipeptidyl Peptidase 4 Inhibitor Use With Risk of Bullous Pemphigoid in Patients With Diabetes, JAMA Dermatol. 2019 Feb 1;155(2):172-177

  • 435 προβολές
Abstract ID
32

Συγγραφέας