Η επίδραση του άγχους στην εμφάνιση των κονδυλωμάτων και στον αριθμό των υποτροπών μετά από θεραπεία

ΕΙΣΑΓΩΓΗ/ΣΚΟΠΟΣ: Τα κονδυλώματα της πρωκτογεννητικής περιοχής εμφανίζονται σε ένα μικρό μόνο ποσοστό των ατόμων που προσβάλλονται από τους Ιούς των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων (Human Papillomavirus, HPV). Από τους ασθενείς που διαγιγνώσκονται με κονδυλώματα, ένα μέσο ποσοστό 20-30% θα υποτροπιάσει μερικούς μήνες μετά τη διάγνωση. Σκοπός της παρούσης μελέτης ήταν να εξετάσει το ρόλο του άγχους στην εμφάνιση και στις υποτροπές των κονδυλωμάτων. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν άνδρες ασθενείς με πρωτοεμφανιζόμενα κονδυλώματα που προσήλθαν στο Τμήμα Σεξουαλικώς Μεταδιδομένων Νοσημάτων του νοσοκομείου «Α. Συγγρός» κατά τη διετία Μάρτιος 2015-Μάρτιος 2017. Οι ασθενείς συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο «State-Trait Anxiety Inventory (STAI)» που εκτιμά το άγχος των συμμετεχόντων τόσο σε μία δεδομένη στιγμή (STAI State, Καταστασιακό Άγχος) όσο και ως μόνιμο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας (STAI Trait, Δομικό Άγχος). Kατόπιν υποβλήθηκαν σε κρυοθεραπεία μέχρι την αποδρομή των κονδυλωμάτων. Στη συνέχεια, οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για 18 μήνες και καταγράφηκαν οι υποτροπές των κονδυλωμάτων. Τα σκορ των συμμετεχόντων από τη συμπλήρωση των ερωτηματολογίων συγκρίθηκαν με ανάλογα σκορ ανδρών από το γενικό πληθυσμό ίδιας ηλικιακής ομάδας από άλλη μελέτη. Η στατιστική ανάλυση έγινε με τις δοκιμασίες t-test με διόρθωση Bonferroni. Συγκρίθηκαν, επίσης, τα σκορ των ασθενών με καμία και με 1 ή περισσότερες υποτροπές με Ανάλυση της Διακύμανσης (ANOVA). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα σκορ των ασθενών (με 0 υποτροπές και με περισσότερες από 1 υποτροπές) και της ομάδας ελέγχου φαίνονται στους παρακάτω πίνακες: Παρατηρούμε ότι οι ασθενείς με κονδυλώματα εμφάνισαν υψηλότερα σκορ και για το καταστασιακό και για το δομικό άγχος. Αν και τα σκορ των ασθενών με περισσότερες από 1 υποτροπές ήταν υψηλότερα από τα σκορ των ασθενών με καμία υποτροπή, η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι ασθενείς με κονδυλώματα φαίνεται να έχουν υψηλότερα επίπεδα δομικού και καταστασιακού άγχους, σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Οι ασθενείς που υποτροπίασαν είχαν υψηλότερα επίπεδα δομικού και καταστασιακού άγχους, σε σχέση με όσους δεν υποτροπίασαν, αλλά όχι σε στατιστικά σημαντικό βαθμό.